Minimalne wymogi określoności, zrozumiałości i precyzji procedur sądowych

W myśl art. 176 ust. 2 Konstytucji, ustrój i właściwość sądów oraz postępowanie przed sądami określają ustawy. Z powyższej regulacji wynika w szczególności, że w demokratycznym państwie prawnym "postępowanie sądowe" musi zostać uregulowane w ustawie i spełniać pewne minimalne wymogi określoności, zrozumiałości i precyzji językowej. Ustawa nie może naruszać wyrażonego w art. 176 ust. 1 Konstytucji nakazu dwuinstancyjnego ukształtowania "procedury sądowej". Z art. 176 ust. 2 Konstytucji wynika dyrektywa, aby instytucje odnoszące się do "postępowania sądowego" oraz materii objętej gwarancjami prawa do sądu uregulowane zostały w akcie rangi ustawowej tak zredagowanym, by jednostka mogła przewidzieć konsekwencje swoich postępowań, a także decyzje organów państwowych. Ustawy regulujące postępowanie sądowe muszą w szczególności w sposób precyzyjny normować prawa stron oraz sposób zaskarżania orzeczeń sądowych (zob. wyrok z 19 lutego 2003 r., sygn. P 11/02, OTK ZU nr 2/A/2003, poz. 12).

Wyrok TK z dnia 16 grudnia 2008 r., P 68/07, OTK-A 2008/10/180, Dz.U.2008/228/1525

Standard: 1393 (pełna treść orzeczenia)