Wypowiedzenie ze względu konflikty, napięcia, zagrożenia spokoju, naruszanie zasad współżycia społecznego

Uwzględniając to, że stan nadużycia prawa sąd bierze pod uwagę z urzędu, a badając zgodność zachowania uprawnionego z normami moralnymi należy brać pod uwagę także postawę drugiej strony ( por. SN z 30.4.1970 r., II CR 103/70, OSP 1971, Nr 4, poz. 83) wskazać należy, że w ustalonym stanie faktycznym znamiona sprzecznego z zasadami współżycia społecznego nosi zachowanie powódki. Jakkolwiek bowiem dla uzasadnienia swojego stanowiska powołuje się ona na mający uzasadniać konieczność rozwiązania łączącej ją z pozwanym umowy najmu lokalu obowiązek zaspokajania potrzeb mieszkaniowych gospodarstw domowych o niskich dochodach, to wskazać należy, że cele gminnej gospodarki mieszkaniowej nie uległy zmianie w okresie pomiędzy grudniem 2010, kiedy powódka podejmowała decyzję o zawarciu z pozwanym umowy najmu lokalu przy ul. (...), a złożeniem 13 września 2012 roku oświadczenia o wypowiedzeniu umowy najmu.

Z okoliczności sprawy nie wynika także, aby w zakresie istotnym dla oceny przesłanek zawarcia tej umowy zmianie uległa sytuacja pozwanego. Skoro zatem, zawierając umowę najmu powódka miała pełną wiedzę o przysługującym pozwanemu prawie własności udziału w nieruchomości położonej przy ul. (...), i mimo to umowę najmu zawarła, to za niedopuszczalne uznać należy powoływanie się na tą okoliczność, jako uzasadniającą wypowiedzenie umowy najmu. Takie postępowanie stanowi naruszenie zasad współżycia społecznego i nie zasługuje na ochronę prawną. Podważa ono bowiem zaufanie do określonego postępowania powódki, która arbitralnie w tym samym stanie faktycznym podejmuje decyzję o nawiązaniu, a następnie wypowiedzeniu umowy najmu. Nie bez znaczenia w tym zakresie jest także fakt poczynienia przez pozwanego nakładów na będący przedmiotem najmu lokal, oraz podjęcie związanych z tym inwestycji, których uzasadnieniem miało być przekonanie o możliwości długotrwałego korzystania przez pozwanego i jego córki z tego lokalu. Mając zatem na względzie okoliczność, że przepis art. 5 k.c. może być stosowany w takich sytuacjach, w których wykorzystywanie uprawnień wynikających z przepisów prawnych prowadziłoby do skutku nieaprobowanego w społeczeństwie ze względu na przyjętą w społeczeństwie zasadę współżycia społecznego Sad doszedł do przekonania, że regulacja tego przepisu sprzeciwiała się uwzględnieniu powództwa.

Wyrok SO w Gliwicach z dnia 12 stycznia 2017 r., III Ca 1305/16

Standard: 9708 (pełna treść orzeczenia)

Faktem bezspornym jest, że strony są w stałym i trwającym od lat konflikcie. W takich okolicznościach już sam ten fakt, oraz brak porozumienia między stronami był wystarczającą przyczyną, aby uznać wypowiedzenie złożone przez powoda za skuteczne. Tym bardziej, że strony łączyła umowa zawarta na czas nieokreślony i w związku z tym możliwość jej wypowiedzenia bez względu na przyczynę powinna być zawsze dopuszczalna.

Wyrok SO we Wrocławiu z dnia 23 maja 2014r., II Ca 367/14

Standard: 9701 (pełna treść orzeczenia)