Nieruchomość rolna - pojęcie

Zgodnie z art. 46 [1] k.c. nieruchomościami rolnymi ( gruntami rolnymi) są nieruchomości, które są lub mogą być wykorzystane do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, nie wyłączając produkcji ogrodniczej sadowniczej i rybnej. Z kolei w świetle art. 55 [3] k.c. za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Treść przywołanych przepisów ma charakter przedmiotowy, a więc za ich składową nie został uznany opis osoby prowadzącej gospodarstwo rolne. Innymi słowy, zespół gospodarczy o charakterze gospodarstwa rolnego pozostanie nim bez względu na to, czy znajdzie się we władaniu rolnika indywidualnego, czy też osoby nie posiadającej takich kwalifikacji.

Rodzinnym gospodarstwem rolnym w rozumieniu art. 23 Konstytucji R.P. w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1-2 u.k.u.r. jest gospodarstwo prowadzone przez rolnika indywidualnego, o powierzchni użytków rolnych nie przekraczającej 300 ha i nie tylko nastawione na produkcję, ale posiadające też cechę gospodarstwa domowego, co oznacza, że przynajmniej jeden, o ile nie wszyscy członkowie rodziny, zajmuje się taką produkcją. W takich gospodarstwach – z ekonomicznego punktu widzenia – istnieje również powiązanie pomiędzy rozwojem rodziny a rozwojem takiego gospodarstwa ( zob. komentarz do art. 23 Konstytucji R.P. Safjan/Borysiak oraz przytoczone w nim poglądy T. Kurowskiej, B. Zdziennickiego i P. Winczorka ).

Wyrok SA w Białymstoku z dnia 30 marca 2017 r., I ACa 896/16

Standard: 9567 (pełna treść orzeczenia)