Zawezwanie; postępowanie pojednawcze
Zawezwanie do próby ugodowej (art. 184 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Postępowanie pojednawcze ma status postępowania procesowego odrębnego. Przepisy regulujące omawiane postępowanie zostały bowiem zawarte w Części pierwszej KPC, normującej tryby postępowania rozpoznawczego, w jej Księdze I zatytułowanej (...) (art. 184-186 k.p.c.). Tym samym ma ono wyodrębnioną strukturę, która charakteryzuje je jako postępowanie samodzielnie a zatem ani wstępne, ani pomocnicze, a tym bardziej obligatoryjne względem postępowania spornego rozpoznawczego, w którym rolę podmiotu rozstrzygającego o prawach i obowiązkach stron procesu przejmuje sąd.
Ponieważ art. 184 zd. 1 k.p.c. posługuje się formułą „przed wniesieniem pozwu” cechą tego postępowania jest charakter uprzedni, gdyż prowadzi się je przed wszczęciem postępowania przed sądem pierwszej instancji, który miałby rozstrzygnąć o roszczeniach objętych wcześniej nieskutecznym zawezwaniem do próby ugodowej. Wyraz tego związku między postępowaniem pojednawczym oraz postępowaniem rozpoznawczym stanowi przede wszystkim skutek w postaci stanu rzeczy ugodzonej oraz zasada rozstrzygania o należnych wzywającemu kosztach nieudanego postępowania pojednawczego w postępowaniu wszczętym następczo przez wniesienie pozwu (art. 186 k.p.c.).
Postanowienie SO w Gdańsku z dnia 27 marca 2017 r., XVI Cz 249/17
Standard: 9145 (pełna treść orzeczenia)
Wszczęcie postępowania pojednawczego jest fakultatywne i nie prowadzi do rozpatrzenia sprawy w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji; nie zachodzi tu konieczność zapewnienia gwarancji obowiązujących w postępowaniu realizującym prawo do sądu.
Uchwała SN z dnia 18 listopada 2015 r., III CZP 60/15
Standard: 59468 (pełna treść orzeczenia)