Niedopuszczalność badania przez organ egzekucyjny obowiązku objętego tytułem (art. 804 § 1 k.p.c.)
Zakaz badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym (art. 804 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zasadą wynikającą z art. 797 § 1 k.p.c. jest wskazanie przez wierzyciela we wniosku o wszczęcie egzekucji lub żądaniu przeprowadzenia egzekucji z urzędu świadczenia, które ma być spełnione (do wniosku lub żądania dołącza się tytuł wykonawczy). Organ egzekucyjny jest zatem, co do zasady, związany wnioskiem, czyli może prowadzić egzekucję jedynie w zakresie wynikającym z tytułu wykonawczego. Co więcej, dłużnik spełniając świadczenie wynikające z tytułu wykonawczego, może skutecznie odmówić ich zapłaty, gdy z tego tytułu nie będzie wynikał obowiązek zapłaty odsetek od zasądzonych kosztów procesu. Tym samym wierzyciel byłby pozbawiony możliwości ich uzyskania. Komornik ma jedynie uprawnienie do przeliczenia świadczenia na walutę polską i to na wyraźne zobowiązanie sądu lub referendarza, co wynika z § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 6 sierpnia 2014 roku w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności (Dz. U. 2014, poz. 1092, z poźn. zm.).
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 1 czerwca 2021 r., I AGa 20/21
Standard: 83030 (pełna treść orzeczenia)
Zasada, zgodnie z którą komornik nie jest uprawniony ani do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym, ani do badania stosunku prawnego, w jakim pozostaje dłużnik do ruchomości będącej w jego władaniu, doznaje niekiedy wyjątku. Jako przykład może posłużyć art. 822 k.p.c., który zezwala komornikowi na wstrzymanie się z dokonaniem czynności, jeżeli przed jej rozpoczęciem dłużnik złoży niebudzący wątpliwości dowód na piśmie, że obowiązku swojego dopełnił albo że wierzyciel udzielił mu zwłoki. Innym przykładem jest art. 845 § 2a k.p.c., w którym jest mowa o tym, że w przypadku egzekucji świadczeń alimentacyjnych komornik może zająć także ruchomości będące we władaniu osoby zamieszkującej wspólnie z dłużnikiem bez zgody tej osoby, chyba że przedstawi ona dowód, że ruchomości są jej własnością.
Nie inaczej należy ocenić sytuację, w której komornikowi zostanie przedstawiony niebudzący wątpliwości dowód, że ruchomość będąca we władaniu dłużnika jest własnością osoby trzeciej. Nie chodzi tu o rozstrzyganie przez komornika kwestii materialnoprawnych i badanie stosunku prawnego, w jakim pozostaje dłużnik do ruchomości, a jedynie o ocenę przedstawionych dowodów z punktu widzenia przesłanki „niebudzącej wątpliwości”. W razie wykazania tej przesłanki komornik nie powinien dokonywać zajęcia danej ruchomości. Tylko w razie sprzeciwu uczestników postępowania i sporu co do własności ruchomości za uzasadnione należy uznać pouczenie osoby trzeciej o konieczności wytoczenia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji i oczekiwanie na wynik procesu.
Wyrok SN z dnia 25 kwietnia 2017 r., V CSK 364/16
Standard: 38900 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 9396
Standard: 9397
Standard: 9006