Wymagalność roszczenia; początek biegu przedawnienia

W przypadku art. 120 § 1 k.c. początek biegu przedawnienia wyznacza wymagalność roszczenia lub chwila, kiedy roszczenie mogło stać się wymagalne. W sytuacji uregulowanej w art. 442 § 1 k.c. (obecnie 442[1] § 1 k.c.) chodzi o chwilę, w której poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia, albo o chwili zajścia zdarzenia wywołującego szkodę, przy czym długość okresu przedawnienia jest odmienna w obu tych przypadkach.

Wyrok SN z dnia 22 lutego 2024 r., II CSKP 1575/22

Standard: 80984 (pełna treść orzeczenia)

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 120 § 1 zd. 1 k.c. bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia wymagalności roszczenia. Wyjątek przewidziany w art. 120 § 1 zd. 2 k.c. jest uzasadniony tym, iż w jego braku wierzyciel mógłby swobodnie decydować o początku biegu przedawnienia poprzez niedokonywanie wymaganej czynności, co przekreślałoby cel instytucji przedawnienia. Czynność, o której stanowi ten przepis może polegać na wezwaniu dłużnika do spełnienia świadczenia, jak tego wymaga art. 455 k.c. (zob. wyrok SN z dnia 16 listopada 1995 r., II CRN 156/95).

Postanowienie SN z dnia 14 stycznia 2022 r., I CSK 951/22

Standard: 62053 (pełna treść orzeczenia)