Dodatkowe zajęcia dziecka

Rozstrzygając w trybie art. 97 § 2 kro, sąd opiekuńczy ma obowiązek mieć na uwadze, że zgodnie z art. 95 § 3 kro, władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak wymaga tego dobro dziecka i interes społeczny. Poprzez dobro dziecka należy rozumieć zapewnienie dziecku wszystkich tych wartości, które są konieczne do jego prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego. Dobro dziecka zaś wymaga w szczególności, aby dziecko rozwijało się i kształciło w sposób odpowiedni do wieku i możliwości. Także treść art. 96 § 1 kro wskazuje, iż rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień.

Do istotnych spraw dziecka niewątpliwie należą kwestie związane z jego edukacją i to nie tylko na poziomie kształcenia obowiązkowego, ale również wykraczającym poza ten zakres, w szczególności, gdy chodzi o rozwój zdolności i talentów, który może istotnie rzutować na przyszłość małoletniego. Nie sposób w tym kontekście zgodzić się z Sądem pierwszej instancji, że uczęszczanie małoletniej do szkoły muzycznej dotyczy wyłącznie sfery sposobu spędzania przez dziecko wolnego czasu. Wykształcenie muzyczne może w określonych wypadkach wywierać bardzo istotny wpływ na całe życie człowieka, decydować o wyborze przyszłego zawodu, odniesieniu sukcesu życiowego, czy też istotnie wzbogacać małoletniego w zakresie jego wiedzy, czy wrażliwości.

Nie budzi żadnych wątpliwości, że brak zgody rodzica na rozwój zainteresowań i uzdolnień dziecka może w określonych sytuacjach zubażać jego rozwój duchowy, być źródłem frustracji, uniemożliwiać zdobycie upragnionego zwodu, czy też realizację planów życiowych.

Udział w zajęciach w szkole muzycznej może kolidować z ustalonymi terminami kontaktów ojca z małoletnią. Nawet gdyby taka kolizja miała miejsce, nie może mieć charakteru przesądzającego, bowiem rozstrzygnięcie o tych kontaktach może być wobec zmiany okoliczności zmienione w sposób dostosowany do aktualnej sytuacji. Nie może budzić żadnych wątpliwości, że zdając egzamin do szkoły muzycznej, małoletnia wykazała się uzdolnieniami niezbędnymi dla takiej edukacji, przynajmniej na początkowym poziomie.

Trzeba również podkreślić, że rodzice przed powzięciem decyzji w ważniejszych sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka powinni je wysłuchać, jeżeli rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości dziecka na to pozwala, oraz uwzględnić w miarę możliwości jego rozsądne życzenia (art. art. 95 § 3 kro). Winien to uczynić również sąd opiekuńczy, przed wydaniem orzeczenia co do istoty w tego rodzaju sprawach (art. 576 § 1 kpc). Sąd Rejonowy obowiązku tego zaś nie zrealizował. Nie zasięgnął również opinii biegłego z zakresu psychologii na okoliczność wpływu zakresu i rodzaju proponowanych przez matkę obciążeń związanych z zajęciami wykraczającymi poza obowiązkową edukację na prawidłowe funkcjonowanie małoletniej. Te dwie kwestie, tj. aspiracje i dążenia dziecka, jego zainteresowania i uzdolnienia oraz wpływ obowiązków wynikających z uczęszczania na zajęcia w szkole muzycznej na prawidłowy, harmonijny rozwój małoletniej mają w sprawie decydujące znaczenie.

Postanowienie SO w Sieradzu z dnia 21 października 2015 r., I Ca 333/15

Standard: 8894 (pełna treść orzeczenia)