Termin zawarcia przyrzeczonej umowy (art. 389 k.c.)
Umowa przedwstępna (art. 389 § 1 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Przy umowach przedwstępnych jednostronnie zobowiązujących termin zawarcia umowy przyrzeczonej jest co do zasady terminem na korzyść dłużnika, zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 457 k.c.
Z art. 457 k.c. wynika z tego, że dłużnik nie jest zobligowany do świadczenia przed terminem i może spełnić świadczenie, którym jest złożenie oświadczenia woli zmierzającego do zawarcia umowy przyrzeczonej nawet w ostatnim dniu okresu zamykanego datą wskazaną w umowie przyrzeczonej. Na wierzycielu ciąży natomiast w tym zakresie obowiązek współdziałania.
Wyrok SA w Łodzi z dnia 28 maja 2018 r., I ACa 1576/17
Standard: 37393 (pełna treść orzeczenia)
Spełnia wymaganie oznaczenia terminu w rozumieniu art. 389 § 2 zdanie pierwsze k.c. określenie, że biegnie on od chwili ziszczenia się warunku.
Oznaczenie terminu może polegać na podaniu daty (dies certus an) albo wskazaniu innego zdarzenia, przyszłego, lecz pewnego, chociaż w chwili oznaczania terminu nie można jeszcze podać, kiedy dokładnie ono zaistnieje (dies incertus an).
Umowę przedwstępną pod warunkiem zawieszającym, należy odróżnić od umowy zobowiązującej warunkowej.
W przypadku umowy przedwstępnej zawartej z zastrzeżeniem warunku zawieszającego jej skutek, tj. uprawnienie do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej, powstaje dopiero z chwilą ziszczenia się warunku. W takim wypadku nie jest możliwe wyznaczenie terminu do zawarcia umowy przyrzeczonej przed ziszczeniem się warunku.
W razie połączenia warunku z terminem np. przez wskazanie, iż oznaczony w umowie przedwstępnej „termin w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona” biegnie od chwili ziszczenia się warunku spełnia wymaganie oznaczenia terminu o jakim mowa w art. 389 § 2 zd. 1 k.c.
Wyrok SN z dnia 11 marca 2016 r., I CSK 161/15
Standard: 64546 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 20952
Standard: 8708
Standard: 56858
Standard: 24674