Przywrócenie terminu do wniesienia apelacji
Przywrócenie terminu (art. 168 k.p.c.) Termin i sąd właściwy do wniesienia apelacji (art. 369 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W judykaturze od szeregu lat utrwalony jest pogląd, że oddalenie lub odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 394 § 1 kpc. Jest to bowiem orzeczenie w kwestii incydentalnej, przesądzającej o tym czy można uznać za skuteczną dokonaną czynność procesową, której dotyczy taki wniosek.
W licznych orzeczeniach podkreślono, że w razie odrzucenia apelacji wystąpienie z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia nie powoduje jej reaktywacji w związku z czym niezbędne jest zgodnie z art. 169 § 3 kpc ponowne jej wniesienie. Ponownie wniesiona apelacja może mieć odmienną treść od apelacji odrzuconej. Zagadnienia procesowe dotyczące tej kwestii zostały dogłębnie wyjaśnione m.in. w uchwale SN (7) z dnia 31 maja 2000r., III ZP 1/00)
Dążąc do skutecznego zaskarżenia kwestionowanego wyroku pozwany winien po odrzuceniu pierwotnie wniesionej apelacji wystąpić z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia i ponownie wnosić apelację zawierającą wniosek o zwolnienie od kosztów oraz wykazać, że uchybienie terminu do wniesienia apelacji zawierającej taki wniosek było niezawinione.
W razie podzielenia tej argumentacji Sąd Okręgowy mógłby ewentualnie nadać bieg apelacji lub uznając wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia za spóźniony lub bezzasadny odrzucić go lub oddalić, a następnie ponownie odrzucić apelację. To ostatnie orzeczenie jako kończące postępowanie w sprawie podlegałoby zaskarżeniu, co umożliwiłoby ocenę przez sąd odwoławczy przesłankową oceną co do zasadności nieuwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do wnoszenia apelacji.
Jednakże jak podano wyżej pozwany nie wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, lecz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wystąpienia z wnioskiem o zwolnienie od kosztów. Nawet w razie uwzględnienia takiego wniosku nie doszłoby do zniweczenia skutków prawnych orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie jakim było orzeczenie o odrzuceniu apelacji pozwanego.
Postanowienie SA w Katowicach z dnia 9 kwietnia 2014 r., I ACz 233/14
Standard: 8554 (pełna treść orzeczenia)
Brak winy strony w dokonaniu czynności procesowej w terminie, polegający na wystąpieniu przeszkody niezależnej od woli strony, może zachodzić także wówczas, gdy stronie nie udzielono stosownego pouczenia o sposobie zaskarżenia orzeczenia lub w razie błędnego zrozumienia takiego pouczenia, np. z powodu choroby (postanowienia SN z dnia 24 stycznia 1978 r., I CZ 145/77 i z dnia 5 stycznia 2006 r., I UZ 38/05).
Należy podkreślić, że sam fakt nieudzielenia pouczenia o sposobie zaskarżenia orzeczenia nie może stanowić przesłanki uzasadniającej przywrócenie terminu. W każdej sprawie konieczna jest ocena, czy strona nie ponosi winy za niedokonanie czynności procesowej w terminie, nie można bowiem wykluczyć, że mimo nieudzielenia jej stosownego pouczenia, znała ona sposób zaskarżenia orzeczenia.
Uchwała SN z dnia 22 listopada 2011 r., III CZP 38/11
Standard: 53182 (pełna treść orzeczenia)