Zasada równości broni przy powoływaniu dowodów w EPU (art. 505[32] § 1 i art. 505[35] k.p.c.)

Brzmienie art. 505 [35] k.p.c. wprost wskazuje, że do sprzeciwu od nakazu zapłaty nie dołącza się dowodów. Jednakże także w dacie obowiązywania poprzedniej redakcji przepisu, tj. w dacie wnoszenia sprzeciwu uznawało się, że do skutecznego wszczęcia postępowania koniecznym jest, jedynie wniesienie pozwu zawierającego wymiennie dowodów na poparcie swoich twierdzeń. Dowodów nie dołącza się do pozwu (art. 505 [32] § 1 k.p.c.). Tym samym już sam pozew zawierający powołanie dowodów jest wystarczającym do wykazania okoliczności wskazujących na zasadność roszczenia.

Tak istotne ograniczenie wymagań dowodowych względem strony powodowej, mając na względzie dyrektywę równości stron postępowania, wymagało tożsamego potraktowania strony pozwanej przy wnoszeniu przez nią sprzeciwu od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Nie sposób wymagać od strony pozwanej podnoszenia wszystkich zarzutów na etapie uniemożliwiającym zapoznanie się z dokumentami zgłoszonymi w pozwie, jednakże do niego niedołączonymi. Tym samym także sam sprzeciw od nakazu zapłaty wydany w postępowaniu elektronicznym, jak i sam pozew, musi mieć postać uproszczoną.

W postępowaniu elektronicznym prezentacja dowodów musi więc być opóźniona, podobnie jak podnoszenie szczegółowych zarzutów przez stronę pozwaną (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 22 stycznia 2016 r., I ACa 590/15).

Pozwany nie miał więc obowiązku wskazywania w sprzeciwie zakresu zaskarżenia, okoliczności faktycznych i dowodów na ich potwierdzenie oraz tych zarzutów, które nie muszą być podniesione przed wdaniem się w spór co do istoty. Norma z art. 505 [35] k.p.c. określa bowiem ramy prekluzji bardzo wąsko odwołując się do samej specyfiki postępowania cywilnego, które ze swej istoty wyznacza względem niektórych zarzutów procesowych normę czasową w postaci wdania się w spór co do istoty sprawy. Ma to miejsce w odniesieniu m.in. do zapisu na sąd polubowny, umowy o mediację, niewłaściwości sądu czy źle obliczonej wartości przedmiotu sporu. Tym samym nie można za Sądem Okręgowym wysnuć na podstawie omawianego przepisu obowiązku pozwanego co do przedstawienia już w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzutu bezwzględnej nieważności czynności prawnej, na której podstawie powód dochodził zapłaty od pozwanego oraz konieczności powołania na te okoliczność dowodów pod rygorem ich pominięcia w przypadku późniejszego ich zgłoszenia.

Mniejsze wymagania formalne oraz merytoryczne względem samego sprzeciwu wynikają z faktu, że zgodnie z art. 505 [36] § 1 k.p.c. w razie prawidłowego wniesienia sprzeciwu nakaz zapłaty traci moc w całości. Powyższe potwierdza także fakt, że do sprzeciwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym nie stosuje się instytucji pominięcia twierdzeń i dowodów określonej w art. 503 § 1 zdanie drugie k.p.c., ani też w art. 207 § 6 k.p.c. i art. 217 § 2 k.p.c. Dopiero zatem po przekazaniu sprawy do postępowania zwykłego pozwany powinien zostać zobowiązany do złożenia pisma przygotowawczego w trybie art. 207 § 3 k.p.c. i pouczony o obowiązku wspierania postępowania, stosownie do art. 207 § 5 k.p.c.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2016 r. VI ACa 1458/15

Standard: 8549 (pełna treść orzeczenia)

Dowodów nie dołącza się do pozwu (art. 505 [32] § 1 k.p.c.). Tym samym już sam pozew zawierający powołanie dowodów jest wystarczającym do wykazania okoliczności wskazujących na zasadność roszczenia. Tak istotne ograniczenie wymagań dowodowych względem strony powodowej, mając na względzie dyrektywę równości stron postępowania, wymagało tożsamego potraktowania strony pozwanej przy wnoszeniu przez nią sprzeciwu od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Nie sposób wymagać więc od strony pozwanej podnoszenia wszystkich zarzutów na etapie uniemożliwiającym zapoznanie się z dokumentami zgłoszonymi w pozwie, jednakże do niego niedołączonymi. Tym samym także sam sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu elektronicznym, jak i sam pozew, musi mieć postać uproszczoną. W postępowaniu elektronicznym prezentacja dowodów musi więc być opóźniona, podobnie jak podnoszenie szczegółowych zarzutów przez stronę pozwaną (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 22 stycznia 2016 r., I ACa 590/15).

Wyrok SA w Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r., VI ACa 1067/15

Standard: 5714 (pełna treść orzeczenia)