Osoba sprawująca zarząd majątkiem lub interesami strony
Krąg osób, które mogą być pełnomocnikami (art. 87 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Pojęcia zarządu lub stałego zlecenia są odnoszone do szeroko rozumianych stosunków cywilnoprawnych i akcentowany jest tu aspekt samodzielności w wykonywaniu czynności administrowania i zarządu powierzonym mieniem, zakładem czy bieżącymi sprawami, co wyklucza ujmowanie w ich granicach relacji opartych na stosunkach władczych.
W literaturze przedmiotu podkreślono, że przez zarządzanie czyimś majątkiem lub interesami należy rozumieć wykonywanie czynności administrowania oddanym w zarząd mieniem (w tym koniecznych dla sprawowania zarządu czynności prawnych), kierowanie pracą innych ludzi, prowadzenie spraw bieżących, dbanie o utrzymanie mienia i interesów w dobrym stanie, a także – w zależności od umowy – pomnażanie dochodów, egzekwowanie wierzytelności, pobieranie pożytków, regulowanie długów (w tym podatków i innych należności publicznoprawnych) oraz podejmowanie innych podobnych czynności wykonywanych na rzecz i w interesie mocodawcy, zazwyczaj za wynagrodzeniem.
Podobne stanowisko odnaleźć można w wypowiedziach innych przedstawicieli doktryny. Wskazano bowiem, że zarząd majątkiem lub interesami, to administrowanie, względnie gospodarowanie oddanym w zarząd mieniem, nie wyłączając zorganizowanego gospodarczo zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej w postaci przedsiębiorstwa (art. 55[1] k.c.) lub gospodarstwa rolnego (art. 55[3] k.c.).
Przez zarząd należy rozumieć podejmowanie wszelkich decyzji i dokonywanie wszelkiego rodzaju czynności o charakterze faktycznym lub prawnym (w tym czynności zachowawczych i rozporządzających), a także o charakterze urzędowym, dotyczących gospodarowania, czyli utrzymania, zabezpieczenia i eksploatacji majątkiem lub interesami strony.
Zarządzanie jest, co do zasady, działaniem celowym, ukierunkowanym na zachowanie zarządzanego mienia i związanych z nim interesów mocodawcy w należytym stanie, jak również, w zależności od przedmiotu zarządzania oraz treści stosunku prawnego (na ogół kontraktowego) stanowiącego podstawę zarządzania mieniem w określonym przypadku – osiąganie dochodów, pobieranie pożytków, egzekwowanie wierzytelności, regulowanie długów związanych z danym mieniem oraz podejmowanie innych podobnych czynności. Zarządzanie obejmuje również naturalnie dokonywanie czynności prawnych związanych z zarządzanym mieniem lub interesami – na rzecz i w interesie mocodawcy (a często również bezpośrednio w jego imieniu w oparciu o udzielone przez mocodawcę pełnomocnictwo). Świadczenie w postaci zarządzania cudzym mieniem lub interesami odbywa się najczęściej na podstawie stosunków umownych o charakterze wzajemnym (a co najmniej odpłatnym), a więc za wynagrodzeniem należnym osobie zarządzającej.
Uchwała SN z dnia 11 kwietnia 2024 r., III CZP 47/23
Standard: 81305 (pełna treść orzeczenia)
Przez zarządzanie czyimś majątkiem lub interesami rozumie się wykonywanie czynności administrowania oddanym w zarząd mieniem, kierowanie pracą innych ludzi, prowadzenie bieżących spraw, dbanie o utrzymanie mienia interesów w dobrym stanie, a także pomnażanie dochodów, egzekwowanie wierzytelności, pobieranie pożytków, regulowanie długów. Osobą sprawującą zarząd majątkiem lub interesami strony jest taka osoba, która pełni tę funkcję stale, a nie przejściowo lub dorywczo (Por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 18 lutego 2010 roku, I ACa 80/10, Lex nr 628217).
Opieranie się wyłącznie na umowach, których treść bez trudu można dostosować do wymogów stawianych przez ustawodawcę w ramach art. 87 § 1 k.p.c., bez wykazania, że ich zapisy odpowiadają rzeczywistym relacjom między ich stronami, należy uznać za niewystarczające (Por. uzasadnienie postanowienia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 29 marca 2012 roku, I ACz 334/12, Lex nr 1162849).
Wykładnia przepisów o pełnomocnictwie procesowym w sądowym postępowaniu cywilnym, która pozwalałaby zaliczyć do kręgu osób mogących być pełnomocnikami strony, osoby sprawującej zarząd majątkiem lub sprawującej interesy strony ograniczające się w istocie do reprezentowania interesów danej strony przed sądami i organami administracji, prowadziłaby do przyznania kwalifikacji pełnomocników osobom nie będącym adwokatami lub radcami prawnymi i nie pozostającym w żadnym wewnętrznym stosunku ze stroną, który w myśl przepisów o pełnomocnictwie procesowym może stanowić podstawę pełnomocnictwa. Wykładnia taka prowadziłaby do obejścia przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 roku – Prawo o adwokaturze i ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o radcach prawnych.
Postanowienie SO w Lublinie z dnia 26 kwietnia 2017 r., II Ca 829/16
Standard: 8750 (pełna treść orzeczenia)