Miejsce zamieszkania dłużnika (postępowanie klauzulowe)

Żaden przepis postępowania nie wyłącza ogólnej zasady dotyczącej wymogów formalnych pism procesowych, a określonej w art. 126 § 2 pkt 1 kpc, również w odniesieniu do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności. W szczególności nie wynika to w żaden sposób z przepisów dotyczących doręczeń postanowień w tym przedmiocie, które zazwyczaj kierowane są jedynie do wierzyciela, czy też dotyczących terminu do wniesienia zażalenia przez dłużnika, wynikającego z art. 795 § 2 kpc.

Obowiązek oznaczenia miejsca zamieszkania lub siedziby i adresów stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników nie oznacza, że przy wniesieniu pierwszego pisma w sprawie strona może podać jakikolwiek adres, co zdaje się sugerować argumentacja zawarta w uzasadnieniu zażalenia. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do wniosku, że jest to obowiązek jedynie fikcyjny, a zatem wierzyciel mógłby równie dobrze nie podawać żadnego adresu dłużnika, do czego nie ma podstaw. Brak zaś wskazania tego adresu już chociażby, jak wskazał zasadnie Przewodniczący, uniemożliwia ustalenie wyłącznej właściwości Sądu orzekającego w przedmiocie wniosku.

Postanowienie SO w Świdnicy z dnia 22 stycznia 2015 r. II Cz 62/15

Standard: 8458 (pełna treść orzeczenia)