Czas pracy osób niepełnosprawnych

Podstawą żądania powoda był przepis art. 151 § 1 k.p. w zw. z art. 151 1 § 1 k.p. w zw. z art. 15 ust. 2 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U.2011.127.721 j.t., nazywana dalej Ustawą o rehabilitacji).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U.2011.127.721 j.t., nazywana dalej Ustawą o rehabilitacji) czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Art. 15 cyt. wyżej Ustawy określa więc szczególne normy wobec osób niepełnosprawnych w zakresie ilości godzin pracy.

Początkową datę stosowania szczególnych norm wobec osób niepełnosprawnych wyznacza art. 20c Ustawy o rehabilitacji. Osobie niepełnosprawnej przysługują szczególne uprawnienia pracownicze wynikające z rozdziału 4 ustawy (w tym w zakresie ilości godzin możliwych do przepracowania przez osobę niepełnosprawną w ciągu dnia) od dnia, od którego osoba niepełnosprawna została wliczona do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, a zatem począwszy od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność (art. 20c w zw. z art. 2a).

W przypadku przedstawienia pracodawcy kolejnego orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność osobę niepełnosprawną wlicza się do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia złożenia wniosku o wydanie orzeczenia, jeżeli z orzeczenia wynika, że w tym okresie osoba ta była niepełnosprawna, a wniosek o wydanie orzeczenia został złożony nie później niż w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin ważności poprzedniego orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność, albo bez względu na datę złożenia wniosku o wydanie kolejnego orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność w okresie do 3 miesięcy poprzedzających dzień przedstawienia pracodawcy kolejnego orzeczenia, jeżeli z treści tego orzeczenia wynika, że w tym okresie osoba ta była niepełnosprawna (art. 2a ust. 2 i 3).

W powyższy sposób uregulowana jest m.in. sytuacja osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, którym ustawodawca stworzył możliwość skorzystania z norm czasu pracy: 7-godzinnej dobowej i 35-godzinnej tygodniowej. W ich przypadku zastosowanie tych norm nastąpi również od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność, a nie, jak było przed nowelizacją – od dnia przedstawienia pracodawcy zaświadczenia o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy (tak: E. Staszewska, Komentarz do art. 15 i 20 c ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, wersja elektroniczna LEX).

Wyrok SR w Jeleniej Górze z dnia 06 września 2016 r. IV P 55/16

Standard: 8061