Warunkowe umorzenie za przestępstwo skarbowe (art. 41 k.k.s.)

Sąd Odwoławczy podziela tu stanowisko zaprezentowane w wyroku SN z dnia 7 listopada 2013r. w sprawie VKK 264/13, zgodnie z którym określenie przez sąd obowiązku, o którym mowa w art. 41 § 2 k.k.s., musi być poprzedzone wydaniem przez organ podatkowy decyzji wymiarowej ustalającej należność publicznoprawną nałożoną na podmiot zobowiązany; decyzja taka powinna posiadać cechy wykonalności wobec jej uprawomocnienia się albo nadania rygoru natychmiastowej wykonalności orzeczeniu ustalającemu zobowiązanie podatkowe.

Zgodnie z treścią art. 41 § 2 i 4 pkt 1 k.k.s., w razie warunkowego zawieszenia wykonania kary orzeczonej za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnej w sytuacji, gdy należność była wymagalna i nie została uiszczona, sąd jest zobligowany do określenia obowiązku uiszczenia tej należności w całości w wyznaczonym terminie.

Zatem błędne wskazał Sąd meriti, że gdyby orzekł obowiązek uiszczenia należności publicznoprawnej istniały by dwa tytuły wykonawcze. Orzeczenie takiego obowiązku jest obligatoryjne, a nadto musi być poprzedzone wydaniem decyzji administracyjnej ustalającej wysokość uszczuplenia. W związku z tym Sąd Odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art.41§2 i 4 pkt 1 kks orzekł wobec oskarżonego obowiązek uiszczenia uszczuplonej należności publicznoprawnej.

Wyrok SO w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 3 czerwca 2014 r., IV Ka 283/14

Standard: 7997 (pełna treść orzeczenia)