Wyzysk a nieważność umowy na podstawie art. 58 § 2 k.c.; zbieg norm
Nieważność czynności prawnej ze względu na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 2 k.c.) Wyzysk (art. 388 k.c.) Zbieg roszczeń w prawie cywilnym
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Nie jest wykluczona sytuacja, w której brak wystąpienia przesłanek wyzysku mógłby doprowadzić do nieważności umowy na podstawie art. 58 § 2 k.c. Art. 388 § 1 k.c. jest bowiem przepisem szczególnym w stosunku do art. 58 § 2 k.c., co implikuje wniosek, że przyjęcie istnienia wyzysku zasadniczo wyklucza możliwość ustalenia nieważności umowy, także na podstawie art. 58 § 2 k.c. (zob. m.in. wyroki SN z 8 października 2009 r., II CSK 160/09 i z 19 września 2013 r., I CSK 651/12).
Umowa naruszająca zasady uczciwego obrotu oraz lojalności wobec kontrahenta może być uznana za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, w razie braku wystąpienia wyzysku lub nie powstania wszystkich jego przesłanek przewidzianych w art. 388 § 1 k.c. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy do ukształtowania stosunków umownych w sposób wyraźnie krzywdzący dla jednej ze stron doszło przy świadomym lub tylko spowodowanym niedbalstwem wykorzystaniu przez drugą stronę swojej silniejszej pozycji, przy znacznej intensywności pokrzywdzenia drugiej strony
Wyrok SN z dnia 20 czerwca 2024 r., II CSKP 1669/22
Standard: 88528 (pełna treść orzeczenia)
Przepis art. 388 § 1 k.c. jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 58 § 2 k.c. i nie jest wykluczona sytuacja, w której brak wystąpienia przesłanek wyzysku mógłby prowadzić do oceny określonej umowy w świetle art. 58 § 2 k.c.
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 15 grudnia 2016 r., I ACa 1035/16
Standard: 17410 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 7939
Standard: 47053
Standard: 24665
Standard: 7940
Standard: 16417