Naruszanie przepisów normujących procedurę zawieszenia poboru akcyzy (art. 69a k.k.s.)
Przestępstwa i wykroczenia przeciwko obowiązkom podatkowym i rozliczeniom dotacji i subwencji (art 54 - 84 k.k.s.)
Jak wynika z dyspozycji art. 69a § 1 k.k.s. warunkiem sine qua non poniesienia odpowiedzialności z tego przepisu, jest naruszenie warunków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, a więc warunków wskazanych w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (j.t. Dz. U. z 2014r. poz. 752). Z akt niniejszej sprawy nie wynika natomiast, aby skazani uzyskali takie zawieszenie. Byłoby to zresztą niemożliwe, jak słusznie zauważa skarżący, skoro oskarżeni „nie posiadali predysponującego do tego statusu związanego z uprawnieniem do prowadzenia składu podatkowego”.
Skazani nie spełnili też żadnego z kolejnych warunków odpowiedzialności z art. 69a § 1 k.k.s., gdyż nie „produkowali, magazynowali lub przeładowywali wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym”.
Nie można przyjąć, że okazjonalnie dokonywane w sklepie, na życzenie klienta, czynności pocięcia liści tytoniu za pomocą niszczarki do papieru, może być traktowana jako „produkcja” wyrobu tytoniowego (vide również postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 września 2013 r., sygn. akt V KK 92/13.
Wyrok SN z dnia 17 lutego 2015 r., V KK 426/14
Standard: 13689 (pełna treść orzeczenia)
Czyn o którym mowa w art. 69a k.k.s. może być popełniony jedynie przez osobę, która posiada prawo do stosowania procedury zawieszania poboru akcyzy. Nie może być zatem sprawcą takiego czynu osoba zajmująca się działalnością nielegalną (przestępczą). Komentator Kodeksu karnego skarbowego Grzegorz Łabuda na kanwie powołanego przepisu podkreśla, że (cyt.) „ Delikt karnoskarbowy z art. 69a k.k.s. jest czynem indywidualnym – jego sprawcą może być ten tylko, kto posiada prawo stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy” (Komentarz do Kodeksu karnego skarbowego, LEX teza nr 4).
Komentator Grzegorz Łabuda na kanwie powołanego przez apelującego przepisu (art. 69 § 1 k.k.s.) wywodzi (LEX teza 5) co następuje (cyt.): „ Podmiotem czynu zabronionego stypizowanego w § 1 (art. 69 k.k.s. – przyp. SA) jest ten tylko, na kim ciąży obowiązek przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia; jest to więc delikt indywidualny T. Oczkowski (w) V. Konarska-Wrzosek, T. Oczkowski, Prawo karne skarbowe, s. 263)”. W dalszej części Komentarza do art. 69 k.k.s. Grzegorz Łabuda, definiując znamiona określające czynność sprawczą występku przewidzianego w tym przepisie, trafnie wywodzi, że czynność urzędowego sprawdzenia, o której mowa w § 1 spoczywa na podmiotach prowadzących legalną działalność m.in. w zakresie produkcji, magazynowania i przeładunku wyrobów akcyzowych, podlegających urzędowemu sprawdzeniu przed rozpoczęciem jej prowadzenia (Komentarz do Kodeksu karnego skarbowego, LEX teza nr 6).
Skoro czyn z art. 69 § 1 k.k. stanowi delikt indywidualny (jego podmiotem może być tylko osoba prowadząca działalność legalną), sprawcami owego czynu nie mogą być osoby zajmujące się nielegalnym procederem.
Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 26 listopada 2013 r., II AKa 362/13
Standard: 7912 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 23728