Ustalenie szkody i jej rozmiarów

Umowa o imprezę turystyczną należy do umów, w przypadku których niejako z samej jej natury, niezmiernie trudno jest zarówno określić kiedy występuje szkoda jak i ustalić jej wysokość, przy czym trudność ta ma różny stopień. Szkodę w tym przypadku konkretyzuje się przez uznanie, iż jest nią nieotrzymanie zagwarantowanych w umowie świadczeń albo otrzymanie świadczeń o niższym standardzie, niższej jakości, zmiana programu wycieczki, kradzież lub uszkodzenie bagażu, uszkodzenie ciała, czy wywołanie rozstroju zdrowia uczestnika wycieczki. W takich przypadkach rozmiar szkody ustalić należy, choć jest to trudne, opierając się na stosunku waloru utraconej części świadczenia do waloru całej imprezy turystycznej, co powinno być oceniane z punktu widzenia, co do zasady przeciętnego typowego uczestnika imprezy o określonym celu i programie. Porównaj w tym zakresie P. C., w komentarzu do artykułu 11a, ustawy o usługach turystycznych.

W przypadku trudności w ustaleniu szkody Sąd może skorzystać z artykułu 322 kpc, według którego jeżeli w sprawie o naprawienie szkody Sąd uzna, że ścisłe udowodnienie wysokości żądanie jest niemożliwe lub nadal utrudnione może w wyroku zasądzić odpowiednią sumę według swojej oceny opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy.

Aktualne orzecznictwo Sądu przy ustalaniu wysokości szkody dopuszcza posiłkowanie się tak zwaną tabelą frankfurcką. Pod tym pojęciem rozumie się orzeczenie Dwudziestej Czwartej Izby Cywilnej EG Frankfurt, w którym Sąd ten dostrzegając konieczność ujednolicenia orzecznictwa w zakresie odpowiedzialności organizatorów w przypadku umowy o podróż, wskazał wady podróży i procentowe wysokości odszkodowania, jakie powinien otrzymywać turysta. Jak zaś wynika z tabeli frankfurckiej, stopy procentowe obniżenia świadczenia w zakresie uchybień wynikających z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynoszą, co do wad w wyposażeniu pokoju w postaci uszkodzeń pęknięcia, wilgoć od 10 do 50 procent, co do obsługi w zakresie złego sprzątania od 10 do 20 procent, hałas w nocy od 10 do 40 procent, zepsute, nienadające się do spożycia posiłki od 20 do 30 procent, zabrudzone stoły od 5 do 10 procent, zabrudzone naczynia sztućce od 10 do 15 procent, zabrudzony basen odkryty od 10 do 20 procent.

Wyrok SR w Kielcach z dnia 18 lutego 2016 r., VIII C 1278/14

Standard: 7907 (pełna treść orzeczenia)