Nabór urzędniczej kadry w jednostkach samorządu terytorialnego

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego ze względu na szczególny rodzaj zadań wypełnianych przez podmioty będące pracodawcami samorządowymi niewskazane jest zatrudnianie osób karanych, zwłaszcza za przestępstwa umyślne.

 Wyrok TK z dnia 20 stycznia 2009 r., P 40/07, OTK-A 2009/1/4, Dz.U.2009/11/66

Standard: 87

Parlament Europejski w przyjętym 6 września 2001 r. Kodeksie dobrej administracji wskazał ogólne zasady dobrej praktyki administracyjnej, która narzuca wręcz konieczność wszechstronnej, obiektywnej i rzetelnej pomocy jednostce. Aby taka pomoc mogła być udzielona, konieczne jest spełnienie wysokich standardów związanych z obsługą zarówno podmiotów zewnętrznych, jak i wewnątrz samych jednostek samorządowych. Dlatego też niezbędne jest uregulowanie, według obiektywnych i czytelnych kryteriów, zasad naboru pracowników jednostek samorządu terytorialnego, szczególnie w zakresie kwalifikacji, którymi pracodawca ma się kierować. Kryteria te powinny być ustalone w ustawie i w sposób maksymalnie precyzyjny ograniczać swobodę regulacji podustawowej.

Samorząd terytorialny, zgodnie z przyjętym w Konstytucji założeniem postępującej decentralizacji zarządzania państwem i wskazaną w preambule Konstytucji zasadą pomocniczości, ma prawo i obowiązek wykonywać zadania publiczne w zakresie przewidzianym przez ustawodawcę. Jednak do wykonywania tych zadań winne być wyznaczone osoby, które spełniają najwyższe wymogi kwalifikacyjne, w tym posiadają adekwatne do zajmowanych stanowisk wykształcenie. Powszechnie znany fakt lawinowego przyrostu regulacji prawnych, skomplikowanie spraw, które wymagają rozstrzygnięcia, oraz wymagania stawiane przez uczestnictwo Polski we Wspólnotach Europejskich nakazują wręcz wprowadzenie ramowych, ogólnych zasad, które powinien spełniać urzędnik samorządowy. Modelowym wzorem w tym zakresie może być ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483), która stanowi, w jakich urzędach funkcjonuje korpus służby cywilnej, jakie stanowiska są nim objęte (art. 2), jak i kto może być w niej zatrudniony (art. 4, art. 28 i inne).

Wyrok TK z dnia 25 stycznia 2005 r., K 25/04, OTK-A 2005/1/6, Dz.U.2005/23/192

Standard: 88 (pełna treść orzeczenia)