Fakty niezaprzeczone przez stronę (art. 230 k.p.c.)
Fakty niezaprzeczone przez stronę; milczenie strony (art. 230 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Art. 230 k.p.c. sankcjonuje obowiązek procesowy określony w art. 210 § 2 k.p.c. w myśl którego każda ze stron obowiązana jest do złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej, dotyczących okoliczności faktycznych. Jednak uznanie za przyznane w sposób dorozumiany przytaczanych faktów przez przeciwnika strony powołującej fakt w procesie jest dopuszczalne jedynie na podstawie wyniku całej rozprawy.
Zastosowanie normy art. 230 k.p.c. jest możliwe wówczas, gdy brak wypowiedzi strony co do faktów może być na podstawie jej stanowiska poczytany jako jednoznaczny wyraz nieistnienia w tym zakresie sporu ze stroną przeciwną. Innymi słowy w sytuacji, gdy strona nie wypowie się co do faktów przytoczonych przez stronę przeciwną, sąd nie może tylko z tej przyczyny uznać tych faktów za przyznane.
Zastosowanie art. 230 k.p.c. jest możliwe tylko wówczas, gdy sąd weźmie pod uwagę wynik całej rozprawy, co oznacza, że sąd musi powziąć - na podstawie wyniku całej rozprawy, czyli wszystkich okoliczności sprawy, całego materiału procesowego - przekonanie, że strona nie zamierzała i nie zamierza zaprzeczyć istnieniu faktów przytoczonych przez stronę przeciwną. W razie wątpliwości nie można stosować przepisu art. 230 k.p.c. (vide wyrok SN z dnia 10 lutego 2016 r., I CSK 231/15).
Wyrok SO w Sieradzu z dnia 27 października 2021 r., I Ca 467/21
Standard: 56779 (pełna treść orzeczenia)
Przepis art. 230 k.p.c. nie daje możliwości przyjęcia przez sąd prawdziwości każdego twierdzenia strony, któremu strona przeciwna nie zaprzeczyła. Ocena taka powinna bowiem być oparta na wynikach całej rozprawy. Wobec tego samo milczenie jednej ze stron co do twierdzeń strony przeciwnej, nie może stanowić podstawy do uznania faktów za przyznane (tak Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 3 grudnia 2015 r., wydanym w sprawie I ACa 1177/15). W podobnym tonie, co do warunków przyjęcia faktów „milcząco przyznanych" wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 sierpnia 2014 r., wydanym w sprawie I CSK 551/13 zgodnie, z którym: „artykuł 230 k.p.c. może mieć zastosowanie tylko wówczas, gdy wynik całej rozprawy prowadzi do jednoznacznego wniosku, że strona przeciwna nie zamierzała zaprzeczyć faktom. Tym samym, w razie wątpliwości nie można stosować art. 230 k.p.c.. Wynik całej rozprawy-jak to przewiduje art. 230 k.p.c. - będzie sprzeciwiał się jego zastosowaniu, wtedy gdy przyjęciu określonych ustaleń faktycznych sprzeciwiają się inne ustalenia faktyczne dokonane przez sąd w sprawie".
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 11 maja 2017 r., I ACa 107/17
Standard: 16254 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 56780
Standard: 13351
Standard: 7782