Zaspokojenie należności w toku postępowania
Zasady podziału kosztów procesu (art. 98 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zaspokojenie w toku procesu należności poszukiwanej pozwem wykazuje, że powód procesu nie przegrał. Ustalenie, że roszczenie w chwili wytoczenia sporu było uzasadnione, a wszczęcie procesu było niezbędne do celowego dochodzenia roszczenia, nie pozwala na przyjęcie, że strona powodowa przegrała sprawę. Przeciwnie, strona powodowa w takiej sytuacji osiąga rezultat, do którego przez wytoczenie procesu zmierzała, chociaż przedmiot sporu co do istoty sprawy przestał istnieć. W takiej sytuacji spór co do istoty sprawy staje się bezprzedmiotowy i z tej przyczyny strona powodowa nie może skutecznie podtrzymywać głównego żądania zgłoszonego w pozwie, nie może bowiem żądać zasądzenia od strony pozwanej tego, co już otrzymała. Takie rozumowanie stanowiło podstawę, utrwalonego w orzecznictwie poglądu, wyrażonego w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 1984 r. /IV CZ 196/84/, że za stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu przepisów o kosztach procesu należy także uważać pozwanego, który w toku procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa.
Wyrok SO w Koszalinie z dnia 15 września 2014 r., VI Ga 76/14
Standard: 7765 (pełna treść orzeczenia)
Za stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu art. 98 i art. 100 k.p.c. należy także uważać pozwanego, który w toku procesu spełnił świadczenie, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa (por. orz. z dnia 22 kwietnia 1980 r. IV PR 98/80, z dnia 6 listopada 1984 r. IV CZ 196/84 i z dnia 8 lutego 2001 r. II UKN 14/01).
Odmienne stanowisko, dla uzasadnienia którego skarżąca powołała postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 października 1967r I CZ 81/67), nie znajduje potwierdzenia w tym orzeczeniu wydanym w innym niż rozpoznawany stanie faktycznym. W postanowieniu tym bowiem Sąd Najwyższy stwierdził, że w świetle art. 98 k.p.c., dla oceny, czy strona przegrała sprawę, obojętne jest, czy ponosi ona winę za prowadzenie procesu, sam fakt, że sprawę przegrała, choćby tylko formalnie, kwalifikuje ją jako stronę przegrywającą, obowiązaną do zwrotu kosztów przeciwnikowi. Stanowisko to dotyczy sytuacji, gdy doszło do zakończenia sprawy z przyczyn formalnych np. do odrzucenia pozwu lub przekazania sprawy do rozpoznania innemu organowi, nie dotyczy natomiast sytuacji, gdy doszło w toku sprawy do zaspokojenia roszczenia. Nie ma więc zastosowania w rozpoznawanej sprawie, w której pozwany po wydaniu wyroku przez sąd pierwszej instancji zaspokoił pierwsze roszczenie powoda zgłoszone w sprawie.
Postanowienie SN z dnia 5 marca 2010 r., IV CZ 6/10
Standard: 34292 (pełna treść orzeczenia)
Za stronę przegrywającą sprawę w rozumieniu przepisów o kosztach procesu należy także uważać pozwanego, który w toku procesu spełnił dochodzone od niego świadczenie, czym zaspokoił roszczenie powoda wymagalne w chwili wytoczenia powództwa.
Postanowienie SN z dnia 6 listopada 1984 r., IV CZ 196/84
Standard: 20302 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 50604 (pełna treść orzeczenia)