Rozpoczęcie biegu terminu, o którym mowa w art. 109 § 1 k.p.

W kwestii rozpoczęcia biegu dwutygodniowego terminu, o którym mowa w art. 109 § 1 kp brak jest orzecznictwa Sądu Najwyższego i jednoznacznego stanowiska doktryny. Z uwagi na podobieństwo regulacji stosować należy ugruntowany w orzecznictwie pogląd, dotyczący rozpoczęcia biegu miesięcznego terminu, o którym mowa w art. 52 § 2 kp. Bieg tego terminu rozpoczyna się od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej dokonanie tej czynności. Do rozpoczęcia biegu terminu konieczne jest uzyskanie tej wiadomości przez osobę lub organ upoważnione do składania oświadczeń woli pracownikom w imieniu pracodawcy - art. 3 1 k.p. (por. wyroki SN: z dnia 17 grudnia 1997 r., I PKN 432/97, z dnia 21 października 1999 r., I PKN 329/99).

Podzielając przedstawione stanowisko, wskazać należy, że termin wymieniony w art. 109 § 1 kp rozpoczyna bieg od chwili dowiedzenia się o naruszeniu przez pracownika obowiązków określonych w art. 108 kp oraz o jego winie przez osobę upoważnioną do stosowania kar.

Przyjęcie powyższego poglądu skutkuje stwierdzeniem, że w przedmiotowej sprawie pracodawca nie naruszył przepisu art. 109 § 1 kp i zastosowanie wobec powódki kary upomnienia nie nastąpiło z przekroczeniem dwutygodniowego terminu, określonego w powołanym przepisie. Pracodawca o zdarzeniu zaistniałym 6 maja 2013 roku został poinformowany przez Kierownika Zakładu w dniu 21 maja 2013 roku, a karę porządkową zastosowano wobec powódki w dniu 25 maja 2013 roku.

Wyrok SO w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 2 lipca 2014 r., V Pa 32/14

Standard: 7733 (pełna treść orzeczenia)