Obowiązek poinformowania pacjenta o błędzie w sztuce medycznej

Brak poinformowania powódki o błędzie lekarskim stanowił naruszenie prawa pacjenta oraz jednocześnie naruszenie jej dobra osobistego w postaci autonomii informacyjnej. Nadto naruszona została również godność osobista powódki, która o swojej sytuacji dowiadywała się dopiero od osób trzecich w toku postępowania karnego. Nie ulega wątpliwości, że każdy pacjent powinien być traktowany z należnym szacunkiem, a nie jako jednie przedmiot prowadzonych zabiegów. Tymczasem informacja o błędach popełnionych w czasie zabiegu trafiła do mediów, była przedmiotem wewnętrznego postępowania wyjaśniającego w szpitalu, stała się wreszcie impulsem do podjęcia postępowań o charakterze karnym i dyscyplinarnym. Zaniechano zaś stosownego powiadomienia powódki, mimo, że to ona właśnie została pokrzywdzona w wyniku popełnionych zaniedbań. Operator wykonujący zabieg nigdy nie przyznał się wobec powódki do popełnionego błędu, co miało dla niej głębokie znaczenie psychologiczne. Zachowanie lekarzy, z którymi miała kontakt powódka, było przy tym niewątpliwie zawinione, gdyż okoliczności popełnienia błędu były znane, a powódka i jej bliscy wręcz sami domagali się informacji co do przyczyn niepowodzenia transplantacji.

W ocenie Sądu istotny jest aspekt relacji pacjenta z lekarzem a także potrzeba zmiany tej relacji na bardziej partnerską, zbudowaną na wzajemnym szacunku obu stron. Traktowanie powódki w procesie jej leczenie w sposób protekcjonalny, bez poszanowania dla jej praw, stanowi przejaw obowiązującego przez lata i ugruntowanego w społeczeństwie polskim feudalnego modelu relacji pacjenta z lekarzem, który w ocenie sądu powinien ulec modyfikacji.

Wyrok SO we Wrocławiu z dnia 16 grudnia 2014 r., I C 478/12

Standard: 7666