Niedopuszczalność zażalenia na postanowienie o odrzuceniu wniosku o dopozwanie

Przepis art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., nakazuje odrzucić zażalenie, jeżeli zostało wniesione po upływie przepisanego terminu, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Z kolei z art. 394 k.p.c. wynika, że zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienie sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, enumeratywnie wymienione w tym przepisie.

W rozpoznawanej sprawie strona powodowa złożyła zażalenie na postanowienie o odrzuceniu wniosku o dopozwanie. Wskazane postanowienie nie zostało wymienione pośród kategorii postanowień, na które na podstawie art. 394 k.p.c. przysługuje zażalenie. Postanowienie to nie jest również postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie. Kończy ono wyłącznie postępowanie dotyczące kwestii ubocznej, ponieważ jego celem jest jedynie ocena zasadności wniosku o dopozwanie, w tym zbadanie, czy dany podmiot może brać udział w niniejszej sprawie.

Zatem zażalenie strony powodowej na postanowienie o odrzuceniu wniosku o dopozwanie jest niedopuszczalne i w związku powyższym podlegało odrzuceniu.

Wyrok SO w Łodzi z dnia 29 stycznia 2015r., VII Pz 148/14

Standard: 7623 (pełna treść orzeczenia)