Pranie brudnych pieniędzy a tajemnica bankowa

Przyjęcie, że mamy tu do czynienia z podejrzeniem popełnienia przestępstwa tzw. prania brudnych pieniędzy, rodzi konsekwencje nie tylko w postaci konieczności wszczęcia śledztwa zamiast dochodzenia, ale i determinuje tryb uzyskiwania informacji objętych tajemnicą bankową na potrzeby takiego postępowania przygotowawczego. Zgodnie z przepisami art. 106 ust. 1 i 2 oraz 106a ust. 1 prawa bankowego, w przypadku podejrzenia zaistnienia przestępstwa z art. 299 k.k. zastosowanie znajdują uregulowania ustawy z dnia 16 listopada 2000 roku o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (j.t. Dz. U. z 2010r., Nr 46, poz. 276 z późn. zm.). Ten akt prawny przewiduje szczególny tryb uzyskiwania od banków informacji objętych tajemnicą bankową – za pośrednictwem Generalnego Inspektora Informacji Finansowej – zgodnie np. z przepisem art. 32 ust. 2 tejże ustawy, który stanowi, że w celu sprawdzenia danych zawartych w zawiadomieniu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 Kodeksu karnego, prokurator może żądać od Generalnego Inspektora udostępnienia informacji chronionych prawem, w tym objętych tajemnicą bankową lub ubezpieczeniową, także w postępowaniu sprawdzającym prowadzonym na podstawie art. 307 Kodeksu postępowania karnego.

W podsumowaniu należy stwierdzić, że skoro prokurator zdecydował się na prowadzenie postępowania nie w oczywistym kierunku ścigania sprawcy lub sprawców oszustw internetowych, a w kierunku paserstwa uzyskanych tą drogą środków pieniężnych, czyli de facto „prania brudnych pieniędzy” (co wydaje się być w tym przypadku jednak czynem akcesoryjnym w stosunku do głównego procederu dokonywania oszustw przy okazji aukcji internetowych), to winien uzyskiwać z banków dane objęte tajemnicą bankową w innym trybie, niż określony w art. 106b ustawy - Prawo bankowe, tj. na podstawie przepisów powołanej wyżej ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Postanowienie SA w Katowicach z dnia 26 marca 2014 r., II AKz 161/14

Standard: 7601 (pełna treść orzeczenia)