Utrata zdolności do pełnienia funkcji określonych w art. 18 § 1 k.s.h.
Zdolność bycia członkiem zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej, likwidatorem (art. 18 k.s.h.)
Zaistnienie niektórych okoliczności (utrata zdolności do czynności prawnych przez ubezwłasnowolnienie całkowite lub częściowe albo ustanowienie doradcy tymczasowego, albo skazanie prawomocnym wyrokiem) jest przyczyną „nagłego" przerwania pełnienia funkcji (vide wyrok SN z dnia 10 stycznia 2008 r., IV CSK 356/07 oraz SA w Gdańsku z dnia 19 września 2014 r., I ACa 51/14, w których wyrażono stanowisko, że utrata zdolności do pełnienia funkcji określonych w art. 18 § 1 k.s.h., w tym do pełnienia funkcji członka zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, następuje z chwilą uprawomocnienia się wyroku za popełnione przestępstwo i skutek ten następuje ex lege, czyli bez orzekania o tym zakazie w wyroku skazującym sprawcę ).
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 13 maja 2015 r., III AUa 2108/14
Standard: 50490 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 201 § 1 k.s.h. zarząd prowadzi sprawy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i ją reprezentuje, ale skoro uprawniona do sprawowania tej funkcji jest osoba fizyczna, to może ona skutecznie to czynić tylko wtedy, gdy nie utraciła zdolności do pełnienia tych obowiązków. Nie posiadając takich uprawnień, nie może skutecznie reprezentować spółki. Osoby prawne dokonują bowiem czynności procesowych przez swoje organy uprawnione do działania w ich imieniu (art. 67 § 1 k.p.c.), czyli osoby mające zdolność do sprawowania funkcji w danym organie.
Utrata zdolności do pełnienia funkcji określonych w art. 18 § 1 k.s.h., w tym do pełnienia funkcji członka zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, następuje z chwilą uprawomocnienia się wyroku za popełnione przestępstwo i skutek ten następuje ex lege, czyli bez orzekania o tym zakazie w wyroku skazującym sprawcę (por. wyrok SN z dnia 10 stycznia 2008 r. sygn. akt IV CSK 356/07).
Utrata tej zdolności nie jest przy tym sankcją karną, gdyż nie jest ona wymieniona wśród kar ani wśród środków karnych (art. 32 i 39 k.k.).
Wyrok SA w Gdańsku, z dnia 19 września 2014 r., I ACa 51/14
Standard: 7344 (pełna treść orzeczenia)