Określenie w opisie czynu ilości środka odurzającego lub substancji psychotropowej wprowadzonego do obrotu (art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k.)

Skoro art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k. wymaga dokładnego określenia czynu przypisanego oskarżonemu, a ilość wprowadzonych do obrotu narkotyków w postaci amfetaminy, marihuany oraz tabletek ekstazy stanowi stronę przedmiotową czynu zabronionego polegającego na wprowadzeniu do obrotu znacznej ilości środków odurzających i substancji psychotropowej, to niewątpliwie konieczne jest określenie ich ilości w opisie czynu przypisanego, a nie ograniczenie się tylko do stwierdzenia, że stanowią one znaczną ilość, zwłaszcza, iż ilość wprowadzonych do obrotu środków odurzających oraz substancji psychotropowej ma wpływ nie tylko na kwalifikację prawną czynu, ale także na stopień szkodliwości społecznej czynu, a w konsekwencji również na orzeczoną karę.

Wprawdzie w przepisie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii mowa jest o wprowadzeniu do obrotu znacznych ilości środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, bez określenia jednostek miary (np. kilogramów, dekagramów, gramów), to jednak brak określenia w jednostkach miary w opisie czynu przypisanego, ilości wprowadzonych do obrotu niedozwolonych środków lub substancji, nie determinuje przyjęcia wspomnianej wcześniej kwalifikacji, albowiem przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii właśnie z uwagi na ilość wprowadzonych do obrotu środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, przewidują łagodniej zagrożone przestępstwo określone w art. 56 ust. 1. Dlatego też przyjęcie przez Sąd opisu czynu z pominięciem wyżej wymienionego elementu, prowadzi do wydania orzeczenia z rażącym naruszeniem art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k. (por. wyrok SN z dnia 8 lutego 2012 r., V KK 416/11).

Jeżeli Sąd po wyczerpaniu wszystkich możliwości dowodowych nie był w stanie dokładnie ustalić ilości wprowadzonej do obrotu przez D. K. amfetaminy, marihuany oraz tabletek ekstazy, to w opisie czynu przypisanego winien przyjąć ilość niebudzącą wątpliwości i taką przypisać sprawcy. Można było w takiej sytuacji określić ową ilość zwrotem "co najmniej" lub "nie mniej niż", o ile pozostawało pewne, że faktyczna ilość była wyższa, ale niemożliwa do określenia (podobnie: postanowienie SN z dnia 4 stycznia 2011 r., III KK 184/10).

Wyrok SN z dnia 3 września 2014 r., III KK 70/14

Standard: 7175 (pełna treść orzeczenia)