Pasażer a podróżny

Odwołując się do wykładni językowej i opierając na Słowniku Języka Polskiego W. Doroszewskiego (http://doroszewski.pwn.pl) można stwierdzić, że "podróżny" to "człowiek odbywający podróż, znajdujący się w podróży", przy czym "podróż" to "przebywanie drogi do jakiegoś odległego miejsca, od miejsca do miejsca po rozległych terenach"; "pasażer" natomiast to "osoba korzystająca z płatnego środka lokomocji". Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), "podróżny" to "osoba odbywająca podróż", zaś "pasażer" - "osoba korzystająca ze środka lokomocji". Wynika z tego, że choć oba wymienione terminy są bliskoznaczne, to jednak zbiór "podróżnych" nie zawiera się w całości w zbiorze "pasażerów" (a tym bardziej zbiór "pasażerów" nie zawiera się w całości w zbiorze "podróżnych"). Oba zbiory mają niewątpliwie część wspólną, obejmującą osoby korzystające z (płatnych) środków lokomocji na dłuższych trasach, oraz części odrębne: "podróżnych nie-pasażerów" (osoby przebywające drogi do odległych miejsc bez użycia środków lokomocji) i "pasażerów nie-podróżnych" (osoby korzystające ze środków lokomocji na krótkich trasach). Innymi słowy, każdy, kto korzysta ze środka lokomocji jest pasażerem, a jeśli czyni to na dłuższej trasie - to jednocześnie jest podróżnym. Zarazem ktoś odbywający nawet bardzo daleką podróż nie musi być w danym momencie pasażerem.

Wyrok TK z dnia 28 lipca 2014 r., K 16/12, OTK-A 2014/7/78, Dz.U.2014/1051

Standard: 7105 (pełna treść orzeczenia)