Funkcja a stanowisko

Polskie prawo nie formułuje jednolitej definicji pojęcia "funkcja", choć posługuje się nim w wielu różnych regulacjach. Należy wobec tego przyjąć, że posługuje się tym pojęciem w znaczeniu potocznym, językowym. Słownik Języka Polskiego (Warszawa 1988, t. I, s. 619) określa funkcję jako "prace, obowiązki, które ktoś ma wykonać, stanowisko". Językowe pojęcie funkcji wykracza więc poza pojęcie stanowiska, a obejmuje - przedmiotowo rozumiany - zespół stałych obowiązków powierzonych określonej osobie lub na niej ciążący. Także zresztą w języku prawnym dokonuje się odróżnienia pełnienia "urzędu" od "funkcji" (tak zwłaszcza art. 2 Małej Konstytucji), co nakazuje traktować "funkcję" jako coś wykraczającego poza konkretną pozycję w aparacie państwowym. Inne przepisy prawa używają pojęcia "funkcja publiczna" (np. art. 2 Małej Konstytucji i ustawa z dnia 5 czerwca 1992 r.), nakazujące wyróżnienie z ogólnego kręgu "funkcji" takich, które łączą się z wykonywaniem zadań publicznych, a więc m.in. związanych z działaniami podmiotów państwowych bądź samorządowych. Użycie określenia "inna funkcja" wskazuje na zamiar ustawodawcy objęcia tym pojęciem wszelkich funkcji, jakie w ogóle istnieją. Nie bez racji wskazał Prokurator Generalny, że "społeczna i prawna ranga organów (spółki), a zwłaszcza rad nadzorczych spółek, powoduje, że działalność osób uczestniczących w tych organach jest traktowana jako funkcja".

Niesporne jest, że pełnienie kierowniczego stanowiska państwowego jest tożsame z wykonywaniem funkcji i to o publicznym charakterze.

Uchwała TK z dnia 11 stycznia 1995 r., W 17/94, OTK 1995/1/18, Dz.U.1995/4/23

Standard: 7100 (pełna treść orzeczenia)