Ograniczenie władzy rodzicielskiej ze względu na nieustający konflikt między rodzicami
Ograniczenie władzy rodzicielskiej (art. 109 k.r.o.)
W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy prowadząc kolejne postępowania pomiędzy rodzicami małoletniego W. W. (1) nie ma żadnych wątpliwości, iż ich wieloletni konflikt negatywnie wpływa na ich syna zaburzając jego rozwój. Dziecko nie może normalnie rozwijać się bez stabilizacji, będąc ciągle „przedmiotem” nieustającej walki rodziców. W. jest nadpobudliwy, wybuchowy, nie daje już rady kontrolować swoich emocji, zachowuje się agresywnie w szkole. Z tego względu celowe jest podjęcie próby jego udziału w zajęciach dotyczących umiejętności zastępowania agresji, gdyż dziecko takich umiejętności obecnie – zdaniem Sądu – nie posiada. Czemu nie można się dziwić, bowiem takich umiejętności nie posiadają także jego rodzice, a zwłaszcza ojciec, który jest człowiekiem silnym, impulsywnym, głośnym, wielomównym, upartym, nerwowym, agresywnym, apodyktycznym, bezrefleksyjnym, zawziętym, skupionym na sobie i pozbawionym empatii. Wchodzenie w kontakt z nim jest ogromnym obciążeniem psychicznym, trudnym do wytrzymania nawet dla osoby dorosłej.
Również matka małoletniego jest impulsywna, porywcza, skłonna do agresji i reakcji odwetowych. Takie agresywne nastawienie do siebie rodziców powoduje, iż w ogóle nie są w stanie obecnie zobaczyć dobra swego małoletniego syna i właściwie o nie zadbać. Rodzice nie umieją ze sobą komunikować się, krzyczą, opowiadają o swoich krzywdach i pretensjach, w ogóle się nie słuchając i nie zważając wzajemnie na swoje uczucia. Są bezwzględni dla siebie uczuciowo i nie miłosierni. Ten patologiczny stan ich relacji wymaga pracy terapeutycznej, zarówno osobistej, jak i wspólnej warsztatowej prowadzonej przez profesjonalistę z dziedziny komunikacji interpersonalnej. Do zmiany tego stanu potrzebna jest praca i to poprzez czas dłuższy, dlatego uczestnicy zobowiązani zostali do odbycia tygodniowych warsztatów z komunikacji, które zdaniem Sądu Rejonowego powinny odbyć się w nurcie psychologicznym „ porozumienia bez przemocy” przykładowo prowadzonym pod nazwą Akademia (...) ( gdzie np prowadzone są warsztaty w cyklu spotkań „ porozumienie bez przemocy w relacjach z dzieckiem”).
Warsztatowa forma pracy psychologicznej umożliwia zobaczenie potrzeb jakie kryją się za różnymi zachowaniami ludzkimi i nabycie zdolności zrozumienia drugiego człowieka oraz okazania mu empatii – czego stronom niniejszego postępowania zdaniem Sądu Rejonowego ewidentnie brakuje.
Nad wykonywaniem obowiązków określonych przez Sąd w postanowieniu ustanowiony nadzór kuratora.
Postanowienie SR dla m. st. Warszawy z dnia 11 marca 2016 r., VI Nsm 1349/14
Standard: 6789
Wysoce niewłaściwe zachowanie się pozwanego w stosunku do żony w obecności dziecka oraz określanie matki w rozmowie z dzieckiem w sposób jak najbardziej ordynarny (co ma bez wątpienia ujemny wpływ na psychikę dziecka) może dyskwalifikować pozwanego jako ojca i wobec tego powierzenie mu wykonywania władzy rodzicielskiej może nie być zgodne z dobrem syna stron. Doświadczenie życiowe uczy, że tego rodzaju postępowanie nie daje gwarancji należytego sprawowania władzy rodzicielskiej.
Orzeczenie SN z dnia 24 maja 1952 r., C 275/52
Standard: 86403