Roszczenia uzupełniające wobec pracodawcy z tytułu wypadku przy pracy

Dochodzenie od pracodawcy roszczeń uzupełniających z tytułu wypadku przy pracy opartych na przepisach prawa cywilnego jest dopuszczalne. Pracownik lub osoba uprawniona, występując z takim powództwem, nie może jednak w postępowaniu sądowym powołać się jedynie na fakt wypadku przy pracy, lecz musi wykazać wszystkie przesłanki prawne cywilnej odpowiedzialności odszkodowawczej. W przypadku deliktu są to:

1) ciążąca na pracodawcy odpowiedzialność z tytułu czynu niedozwolonego,

2) poniesiona szkoda,

3) związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem będącym wypadkiem przy pracy a powstaniem szkody (por. wyrok SN z 5 lipca 2005 r., I PK 293/04).

Postanowienie SA w Gdańsku z dnia 11 października 2017 r., III APz 20/17

Standard: 56078 (pełna treść orzeczenia)

Dpuszczalne jest dochodzenie przez pracownika od pracodawcy - na zasadach ogólnych, określonych w Kodeksie cywilnym - roszczeń uzupełniających z tytułu wypadków przy pracy, opartych na przepisach prawa cywilnego.

Występując z powództwem o zadośćuczynienie pieniężne (art. 445 k.c.), pracownik winien wykazać (udowodnić) wszystkie przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego pracodawcy, a mianowicie:

• ciążącą na pracodawcy odpowiedzialność z tytułu czynu niedozwolonego (na zasadzie winy - np. art. 415 k.c., albo ryzyka - art. 435 k.c.);
• doznaną krzywdę;
• związek przyczynowy między zdarzeniem powodującym rozstrój zdrowia, a powstaniem szkody.

W sprawie nie powinno budzić jakichkolwiek wątpliwości, iż odpowiedzialność strony pozwanej za następstwa wypadku przy pracy opiera się na zasadzie ryzyka (art. 435 § 1 k.c.).

Wyrok SA w Katowicach z dnia 30 sierpnia 2017 r., III APa 43/17

Standard: 25127 (pełna treść orzeczenia)