Obostrzenie kary na podstawie art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s.(udział w zorganizowanej grupie przestępczej)

W sytuacji gdy sprawcy przypisuje się działanie w warunkach art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s., Sąd nie tylko obowiązany jest zastosować nadzwyczajne obostrzenie kary, ale również instytucja warunkowego zawieszenia wykonania kary ma charakter wyjątkowy, zaś dozór kuratora jest wówczas obowiązkowy.

Przypisanie oskarżonemu działania w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw skarbowych, skutkuje również szczególnym obostrzeniem w przypadku ewentualnego warunkowego zwolnienia (art. 42 § 2 k.k.s.), co może mieć przecież znaczenie w razie zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej.

O ile istnieją sprzeczne stanowiska co do tego, czy przepis art. 37 § 1 pkt 5 k.k.s. jako zawierający znamię kwalifikujące przestępstwo, winien być powoływany przy kwalifikacji prawnej czynu i w podstawie wymiaru kary, o tyle bezspornym jest, że przepis ten obligujący Sąd do nadzwyczajnego obostrzenia kary musi być powołany wraz z przepisem art. 38 k.k.s. w podstawie wymiaru kary obok przepisu z części szczególnej odnoszącego się do konkretnego przypisanego przestępstwa.

Wyrok SA w Katowicach z dnia 28 maja 2009 r., II AKa 125/09

Standard: 6675