Przepadek przedmiotu niebędącego własnością sprawcy (art. 31 k.k.s.)
Przepadek przedmiotów w k.k.s. (art. 29 - 33 k.k.s.)
Zgodnie z art. 29 pkt 2 k.k.s. do orzeczenia przepadku przedmiotu nie będącego własnością sprawcy nie jest wystarczające posłużenie się nim przez sprawcę lub przeznaczenie do popełnienia przestępstwa skarbowego, lecz konieczne jest wykazanie niezachowania przez właściciela przedmiotu wymaganej ostrożności albo możliwość jego przewidzenia, że przedmiot będący jego własnością może służyć lub być przeznaczonym do popełnienia przestępstwa skarbowego, przy czym inicjatywa dowodowa w tym zakresie ciąży na oskarżycielu publicznym ( tak też SN w wyroku z dnia 3 marca 2009 r. sygn. akt III KK 358/08).
Wyrok SO w Krośnie z dnia 25 października 2016 r., II Ka 334/16
Standard: 6673 (pełna treść orzeczenia)
W wyroku z 29 czerwca 2005 r. (SK 34/04 Trybunał orzekł, że art. 31 § 1 w związku z art. 30 § 3 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 83, poz. 930, ze zm.; dalej: k.k.s.) w zakresie, w jakim przewiduje obligatoryjność przepadku narzędzi, stanowiących własność osoby trzeciej, które służyły do popełnienia przestępstwa skarbowego, jest niezgodny z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 42 ust. 1 i art. 64 ust. 1 i 3 Konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 21 Konstytucji. Omawiany wyrok Trybunału Konstytucyjnego spowodował interwencję ustawodawcy i zmianę treści art. 31 k.k.s.
Z mocy art. 1 pkt 23 lit. b ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks kamy skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 178, poz. 1479) w art. 31 k.k.s. po § 1 dodano § 1a w brzmieniu: "Sąd może orzec przepadek przedmiotów określonych w art. 29 pkt 2 [narzędzie lub inny przedmiot stanowiący mienie ruchome, które służyło lub było przeznaczone do popełnienia przestępstwa skarbowego - przyp. TK], niebędących własnością sprawcy, jeżeli ich właściciel lub inna osoba uprawniona na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach przewidywała albo mogła przewidzieć, że mogą one służyć lub być przeznaczone do popełnienia przestępstwa skarbowego". Trybunał Konstytucyjny uznał zatem, że adekwatnym kryterium oceny, czy dopuszczalne jest orzeczenie przepadku przedmiotu służącego do popełnienia przestępstwa, który nie należy do jego sprawcy, jest to, czy właściciel przedmiotu, przy zachowaniu staranności wymaganej w danych okolicznościach, wiedział lub powinien był wiedzieć, że może on posłużyć do popełnienia przestępstwa. Takie kryterium występuje w art. 31 § 1 k.k.s.
Wyrok TK z dnia 28 października 2015 r., SK 59/13
Standard: 4169 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 39661