Kwota podlegającej przepadkowi korzyści w trybie art. 33 § 1 k.k.s

Kwota podlegającej przepadkowi korzyści w trybie art. 33 § 1 k.k.s. nie musi odpowiadać kwocie uszczuplonego podatku. Nie można tu bowiem zapominać o dwóch istotnych zasadach. Po pierwsze, przepadek korzyści uzyskanej z popełnienia przestępstwa lub ściągnięcia jej równowartości obejmuje tylko tę korzyść, którą oskarżony faktycznie osiągnął z popełnienia przestępstwa i która nie podlega przepadkowi przedmiotów określonych w art. 29 pkt 1 lub 4 k.k.s. Już tylko z tego powodu, korzyści majątkowej podlegającej przepadkowi nie będzie generowało to paliwo, które zostało zabezpieczone na potrzeby niniejszego postępowania i które nie zostało sprzedane (co oczywistym, nie będzie ono również decydowało o kwocie uszczuplonego podatku akcyzowego). Po drugie, chybionymi są wywody apelującego, starającego się wykazać, że korzyścią majątkową podlegającą przepadkowi, jest korzyść zarówno dla siebie jak i dla innej osoby.

Środek karny z art. 33 § 1 k.k.s. dotyczy wyłącznie tej korzyści, którą oskarżony osiągnął dla siebie. W pełni zachowuje tu aktualność pogląd wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2011 r., I KZP 16/11, a dotyczący tożsamego środka karnego orzekanego na podstawie przepisów kodeksu karnego. Wskazano w tym orzeczeniu, że określony w art. 45 § 1 k.k. środek karny przepadku korzyści majątkowej albo jej równowartości orzeka się wobec współsprawców przestępstwa w częściach, w jakich według dokonanych ustaleń faktycznych przypadła im osiągnięta wspólnie korzyść majątkowa. W razie trudności z dokładnym ustaleniem wartości udziałów w korzyści majątkowej osiągniętej przez poszczególnych współsprawców orzeka się przepadek tej korzyści lub jej równowartości w częściach równych (por. też wyrok SA w Poznaniu z 22 grudnia 2014 r., II AKa 137/14).

Wyrok SA w Katowicach z dnia 29 maja 2015 r., II AKa 68/15

Standard: 6670 (pełna treść orzeczenia)