Warunkowe przedterminowe zwolnienie - przynależność do podkultury więziennej

Zachowanie skazanego podczas jego pobytu w warunkach izolacji więziennej, w świetle opinii Aresztu Śledczego w R. (k.2-3), co do zasady należało ocenić jako poprawne. Skazany nie był karany dyscyplinarnie, otrzymał wiele nagród. Wobec przełożonych zachowuje się regulaminowo, a ze współosadzonymi funkcjonuje zgodnie. Ponadto z opinii seksuologa wynika, że pobyt skazanego na wolności nie zagraża porządkowi prawnemu pod warunkiem podjęcia przez niego stosownej terapii w warunkach wolnościowych (opinia k. 26-27). Te okoliczności nie mogą jednak prowadzić do uwzględnienia wniosku o warunkowe przedterminowe zwolnienie. Na gruncie niniejszej sprawy brak bowiem podstaw do uznania, że w osobowości skazanego zaszły trwałe i świadczące o spełnieniu celów wychowawczych kary zmiany.

Pomimo tego, iż treść opinii i powołane wyżej pozytywne okoliczności dają podstawy do uznania, że skarżący zrozumiał swoje niewłaściwe zachowanie i wyraża wolę zmiany, to jednak twierdzenia te nie znajdują odzwierciedlenia w jego postępowaniu. Fakt, że nie odnotowano na tle przynależności skazanego do podkultury przestępczej niewłaściwych zachowań oznacza jedynie, że skazany za swą przynależność do struktur nieformalnych nie był karany dyscyplinarnie. Skarżący powinien zaś mieć na uwadze, że sama przynależność do podkultury więziennej już z założenia sprzeciwia się regulaminowi odbywania kary pozbawienia wolności, a tym samym nie pozwala uznać zachowania skazanego za pozytywne i prognozuje dalszy negatywny stosunek do obowiązującego porządku prawnego.

Ponadto wskazać należy, że skazany odbywa karę w systemie zwykłym i nie jest zainteresowany przystąpieniem do systemu programowanego oddziaływania. Świadczy to o rzeczywistym braku zaangażowania P. K. w proces resocjalizacji.

Postanowienie SA w Lublinie z dnia 18 marca 2009 r., II AKzw 210/09

Standard: 6657