Przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności - kolejna przerwa

Artykuł 153 § 3 k.k.w. precyzyjnie określa prawidła udzielania kolejnej przerwy po ukończeniu poprzedniej. Zasadą jest, że udzielenie nowej przerwy może nastąpić dopiero po upływie roku od daty ukończenia poprzedniej, chyba że zachodzi wypadek choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby skazanego albo inny wypadek losowy. Tylko w tych sytuacjach kolejna przerwa może być udzielona bezpośrednio po upływie okresu korzystania z poprzedniej przerwy, a więc przed upływem roku, nawet bez konieczności powrotu skazanego do zakładu karnego.

Jeżeli skazany wykorzystał już maksymalny okres, na który mogła być udzielona przerwa, a nie zachodzą wskazane, wyjątkowe sytuacje, istnieje okoliczność wyłączającą merytoryczne rozpoznanie wniosku o udzielenie nowej przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności na podstawie art. 153 § 2 k.k.w., powodująca obligatoryjne umorzenie tego postępowania.

Sąd nie ma obowiązku samodzielnego ustalania rodzaju przesłanek, w oparciu o które miałaby być udzielona nowa przerwa w wykonaniu kary. Przepis art. 19 § 3 k.k.w., przenosi ciężar dowodowy w zakresie składanych wniosków o wszczęcie postępowania wykonawczego przed sądem na podmioty uprawnione do inicjowania tego postępowania. Z treści powołanego przepisu wynika konieczność uzasadnienia i należytego wykazania zawartych we wniosku żądań oraz wskazania dowodów na ich poparcie.

Postanowienie SA w Lublinie z dnia 16 sierpnia 2012 r., II AKzw 804/12

Standard: 6647