Wystąpienie do państwa członkowskiego UE o wykonanie środka polegającego na pozbawieniu wolności

W postępowaniu, które zmierza do wykonania Europejskiego Nakazu Aresztowania, który nie został zrealizowany z uwagi na fakt posiadania przez skazanego obywatelstwa Republiki Federalnej Niemiec, możliwe są dwa odmienne warianty postępowania (tak również: Piotr Hofmański, "Reguły kolizyjne w międzynarodowym prawie karnym w perspektywie wykonywania europejskiego nakazu aresztowania", e-Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych z 2009, z. 2, str. 105):

- tradycyjny tj. wynikający z praktyki ugruntowanej w oparciu o przepisy europejskiej konwencji o przekazywaniu osób skazanych podpisanej w Strasburgu w dniu 21 marca 1983 roku wraz protokołem dodatkowym oraz

- "wspólnotowy" tj. wynikający z implementowanych w krajach członkowskich UE decyzji ramowych, określających zasady swobodnego przepływu i uznawania orzeczeń sądowych.

Nowelizacją z dnia 16 września 2011 roku (Dz.U.2011.240.1430) zmieniającą kodeks postępowania karnego z dniem 1 stycznia 2012 roku dodano rozdział 66f k.p.k., co stanowi implementację uregulowań decyzji ramowej 2008/909/WSISW z dnia 27 listopada 2008 roku o stosowaniu zasady wzajemnego uznawania do wyroków skazujących na karę pozbawienia wolności lub inny środek polegający na pozbawieniu wolności - w celu wykonania tych wyroków w Unii Europejskiej (Dz. U. UE L z dnia 5 grudnia 2008 roku).

Postanowienie SA w Katowicach, z dnia 17 kwietnia 2013 r., II AKz 162/13

Standard: 6615