Umorzenie postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k

Wniosek jest niezasadny i nie zasługuje na uwzględnienie. Jest to kolejny wniosek skazanego o wydanie wyroku łącznego. Wszystkie kary wymierzone skazanemu nadające się do połączenia zostały już objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu. W związku z tym w niniejszej sprawie zachodzi tzw. powaga rzeczy osądzonej określona w art. 17 § 1 pkt. 7 k.p.k. Zgodnie z treścią tego przepisu Sąd umarza postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby, gdy zostało prawomocnie zakończone albo wszczęte wcześniej toczy się.

Sąd podzielił stanowisko Sądu Apelacyjnego w Białymstoku zawarte w postanowieniu z dnia 12. 12. 1997 r. (II AKz 305/97,), zgodnie z którym „ jeżeli weźmie się pod uwagę fakt, że postępowanie w kwestii wyroku łącznego, choć może mieć miejsce tylko i wyłącznie w stosunku do zbiegających się skazań prawomocnych, nie należy do postępowania wykonawczego, a jest ono w gruncie rzeczy dalszym ciągiem i uzupełnieniem postępowania jurysdykcyjnego, to w tej sytuacji, po wpłynięciu wniosku o wydanie wyroku łącznego, sąd powinien zbadać nie tylko kwestię czy zachodzą warunki podstawowe do wydania wyroku łącznego, przewidziane w art. art. 66-72 k.k. i art. 503 k.p.k., ale nadto, czy nie zachodzi oczywista bezpodstawność zgłoszonego w tej kwestii wniosku. A ta może między innymi wynikać z art. 11 pkt. 7 k.p.k. (obecny art. 17 § 1 pkt. 7 k.p.k.) - prawomocność ukończonego w tej kwestii postępowania (powaga rzeczy osądzonej”).

Postanowienie SO w Poznaniu z dnia 28 listopada 2016 r., III K 239/16

Standard: 6606 (pełna treść orzeczenia)

Zgodnie z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone. Przesłanka ta ma zastosowanie także w przypadku postępowania o wydanie wyroku łącznego, gdy przedmiotem wcześniejszej oceny sądu orzekającego w kwestii wydania wyroku łącznego były skazania objęte wszystkimi tymi samymi wyrokami, które mają być przedmiotem obecnego postępowania. Sąd Najwyższy w wielu orzeczeniach wskazał, że aby mówić o powadze rzeczy osądzonej w sprawie o wydanie wyroku łącznego, sprawa musi dotyczyć nie tylko tej samej osoby, ale również dokładnie tych samych wyroków jednostkowych obejmujących te same czyny (zob. wyrok SN z dnia 3 października 2005 r., sygn. V KK 151/05, Prok. i Pr. 2006/2/8).

Postanowienie SA w Szczecinie z dnia 6 kwietnia 2016 r., II AKz 123/16

Standard: 6607 (pełna treść orzeczenia)