Obraza przepisów prawa materialnego
Obraza przepisów prawa materialnego (art. 438 pkt 1 i 1a k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Uchybienie polegające na naruszeniu prawa materialnego sprowadza się do wadliwego zastosowania lub niezastosowania przepisu prawa, odpowiednio w sytuacji, gdy sąd miał ustawowy obowiązek dany przepis zastosować lub nie było ustawowych podstaw do jego zastosowania, albo na błędnej wykładni prawa. Zarzut ten można skutecznie postawić jedynie wtedy, gdy podnoszący go w środku zaskarżenia nie kwestionuje ustaleń faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, a wyłącznie podważa trafność oceny prawnej czynu poddanego subsumcji ustalonych faktów pod dany przepis prawa materialnego (albo też nie zgadza się z dokonaną przez sąd wykładnią tego przepisu).
Wyrok SN z dnia 21 marca 2019 r., V KK 108/18
Standard: 78943 (pełna treść orzeczenia)
Zarzut obrazy prawa materialnego jest legitymowany tylko wówczas, gdy dotyczy błędnej wykładni zastosowanego przepisu, zastosowania nieodpowiedniego przepisu lub nie zastosowania przepisu zobowiązującego sąd do jego bezwzględnego respektowania. Należy wówczas porównywać treść zastosowanego przepisu prawa z ustalonym przez sąd stanem faktycznym. Jeżeli sąd błędnie ustalił stan faktyczny i do tak ustalonego stanu zastosował przepis, który – przy prawidłowych ustaleniach – miałby zastosowanie, to zarzut naruszenia prawa materialnego jest bezpodstawny. W takiej sytuacji prawidłowy byłby zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia - art. 438 pkt 3 kpk (wyrok SN III KKN 249/98 z dnia 2 maja 1998 r.).
Wyrok SO w Elblągu z dnia 6 grudnia 2018 r., VI Ka 182/18
Standard: 21039 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 24511
Standard: 84888
Standard: 76197
Standard: 20520
Standard: 35569
Standard: 27433
Standard: 7634
Standard: 41997
Standard: 21038
Standard: 6540