Sprostowanie oczywistej omyłki w trybie art. 105 k.p.k.

Istota oczywistej omyłki pisarskiej (art. 105 § 1 k.p.k.) polega na tym, że kwestionowany fragment orzeczenia lub zarządzenia, przybrał określoną treść na skutek wyłącznie błędu w jego zapisie.

Oczywista omyłka pisarska może dotyczyć każdego elementu orzeczenia lub zarządzenia, nawet najbardziej doniosłego, a więc także dotyczącego rozstrzygnięcia o winie i karze.

Cechą oczywistej omyłki jest możliwość jej dostrzeżenia już na pierwszy rzut oka, brak wątpliwości co do tego, jaka powinna być prawidłowa treść rozważanego orzeczenia lub zarządzenia, jak również brak potrzeby czynienia dodatkowych ustaleń np. na podstawie materiału dowodowego. 

Naruszenie prawa procesowego, jako podstawa zarzutu kasacyjnego lub odwoławczego nie może obejmować błędu w samym zapisie dotyczącym rozstrzygnięcia organu procesowego lub zarządzenia osoby uprawnionej, uchybienia obowiązującym przepisom procesowym. 

Postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2021 r., V KK 109/20

Standard: 66144 (pełna treść orzeczenia)

Przepis art. 105 k.p.k. zezwala na sprostowanie w każdym czasie oczywistych omyłek pisarskich i rachunkowych oraz w obliczaniu terminów w orzeczeniu lub zarządzeniu albo w ich uzasadnieniu. Oczywiste omyłki pisarskie mogą dotyczyć każdego elementu orzeczenia albo zarządzenia, bez względu na jego doniosłość procesową.

Sprostowanie nie może prowadzić do merytorycznej zmiany orzeczenia albo zarządzenia lub jego uzupełnienia (por. postanowienie SN z dnia 16.12.2009 r., IV KK 347/09).

Przepis art. 105 k.p.k. nie uzależnia „oczywistości” omyłki, jako warunku do zastosowania tej regulacji. Element ten został jedynie zaakcentowany, jednakże „oczywistość” omyłki nie jest uzależniona ani od wagi błędu, ani też nie kreuje żadnych innych wymogów.

Postanowienie SN z dnia 4 stycznia 2017 r., II KK 274/16

Standard: 10965 (pełna treść orzeczenia)