Zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem (art. 148 § 2 pkt 1 k.k.)

O szczególnym okrucieństwie nie może też przesądzać sam fakt doznania przez pokrzywdzonego szeregu złamań kości i związany z tym ból. Urazy, w tym złamania kość, nie należą do nadzwyczajnych, niespotykanych sposobów doprowadzenia do śmierci. Należy pamiętać, że to właśnie powstałe złamania kości czaszki skutkowały krwotokiem wewnętrznym i wynikającym z tego zadławieniem krwią, które to było bezpośrednią przyczyną śmierci pokrzywdzonego.

O szczególnym okrucieństwie przesądza przede wszystkim sposób działania sprawcy, który przysparza ofierze dotkliwych (fizycznych lub psychicznych) i intensywnych cierpień, wykraczających ponad miarę niezbędną do samej realizacji czynu (pozbawienia życia w przypadku zabójstwa).

Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 14 czerwca 2023 r., II AKa 134/23

Standard: 76417 (pełna treść orzeczenia)

Każde zabójstwo jest z natury rzeczy działaniem okrutnym. Ustalenie zatem, że sprawca działał w typie kwalifikowanym tej zbrodni, tj. działał ze szczególnym okrucieństwem wymaga zaistnienia szczególnych okoliczności.

Poza sferą obiektywną, tj. sposobem działania, należy również wykazać sprawcy, że również i subiektywnie, co wyraża się w jego nastawieniu, jego zamiarem objęty jest również przysporzenie pokrzywdzonemu szczególnych cierpień

Wyrok SA w Gdańsku z dnia 9 czerwca 2021 r., II AKa 16/21

Standard: 76420 (pełna treść orzeczenia)