Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Przywłaszczenie środków ze rachunku bankowego

Przywłaszczenie, sprzeniewierzenie (284 k.k.)

Wyświetl tylko:

Wobec domniemania równości udziałów w rachunku wspólnym , oskarżona nie mogła zakładać, że stała się w całości właścicielką środków na rachunku bankowym, lecz mogła domniemywać uprawnienia do ich połowy. Dopuściła się zatem przywłaszczenia co do połowy środków zdeponowanych na rachunku bankowym.

Umowa rachunku bankowego może określać udziały przypadające poszczególnym współposiadaczom w rachunku wspólnym; a więc udziały w kwotach ewidencjonowanych na rachunku oraz udziały w ewentualnych zobowiązaniach współposiadaczy wynikających z umowy rachunku. Określenie tych udziałów jest np. istotne m.in. w razie egzekucji skierowanej przeciw jednemu ze współposiadaczy rachunku. Jeżeli umowa nie określa udziału w rachunku wspólnym albo gdy dłużnik nie przedłoży umowy, domniemywa się, że udziały są równe. Domniemanie równości udziałów w rachunku wspólnym w wypadku braku stosownych postanowień w umowie rachunku wspólnego lub braku tekstu tej umowy ( art. 89[1] 1 k.p.c.) jest przez orzecznictwo rozciągane także na relacje między współposiadaczami poza sytuacją zajęcia wierzytelności z umowy rachunku bankowego. Pogląd ten uzasadniono m.in. treścią przepisu art. 379 § 1 zdanie drugie k.c., z którego wynika, że podział zobowiązania banku z umowy rachunku bankowego następuje na równe części, jeśli nie ma przyczyny, dla której podział ten miałby wypaść inaczej, oraz domniemaniem, że udziały współwłaścicieli w rzeczy wspólnej są równe ( art. 197 k.c.).

Powyższe domniemanie równości udziałów powoduje jednak, że mogła, zgodnie z przedstawionym domniemaniem zakładać – domniemywać możliwość rozporządzenia swoim udziałem. Udział drugiego posiadacza, zmarłego K. O. (1) przeszedł na jego następców prawnych, w tym przypadku spadkobiercę testamentowego - jego córkę, zaś o fakcie powołania w drodze testamentu jedynie córki J. B. (2) jego żona – wiedziała jeszcze za jego życia.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 8 czerwca 2021 r., II AKa 178/20

Standard: 78051 (pełna treść orzeczenia)

Podejmowanie zdeponowanych na rachunku bankowym środków, pochodzących z wpłat najemców i przeznaczenie ich na własne potrzeby, stanowiło najbardziej czytelny przejaw postępowania z wpłaconymi na rachunek bankowy środkami, jak z własną rzeczą, co stanowi element animus rem sibi habendi, charakterystyczny dla strony podmiotowej przestępstwa sprzeniewierzenia.

Wyrok SA w Katowicach, z dnia 20 marca 2014 r., II AKa 7/14

Standard: 6254 (pełna treść orzeczenia)

Komentarz składa z 420 słów. Wykup dostęp.

Standard: 6255

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.