Pojęcie podrobienia i przerobienia dokumentu

Pojęcie "przerabia" znamionujące przestępstwo z art. 270 § 1 KK nie zawiera w sobie warunku trwałości lub nieusuwalności zmian wprowadzonych w dokumencie. Trwałość lub nieusuwalność tych zmian zależą wyłącznie od zastosowanej, przy przerobieniu dokumentu, metody czy techniki. Dyktują ją zaś sprawcy okoliczności, w jakich zamierza użyć jako autentycznego, przerobionego dokumentu". 

Wyrok SR w Toruniu z dnia 13 grudnia 2017 r., II K 1546/16

Standard: 78975 (pełna treść orzeczenia)

Podrobienie dokumentu oznacza zaś sporządzenie przez sprawcę nowego nieautentycznego dokumentu, stanowiącego imitację dokumentu autentycznego. Istotą tej czynności jest nadanie przez sprawcę fikcyjnemu dokumentowi pozoru pochodzenia od innej osoby, niekoniecznie rzeczywiście istniejącej (por. wyrok SN z dnia 05.03.2003 r., III KKN 165/01).

Dokument jest podrobiony, jeżeli nie pochodzi od osoby, w której imieniu został sporządzony (zob. Górniok i in., Komentarz, s. 328). Dla karalności rozważanej czynności nie jest istotne, czy podrobiony dokument – z wyjątkiem danych określających osobę prawdziwego autora – stwierdza fakty prawdziwe, czy też fałszywe (por. wyrok SN z dnia 26.10.1938 r., 1 K 2813/37). Rozważaną czynność można popełnić przez kreację treści dokumentu (w całości lub w części) i podpisanie się za inną osobę, jak i wyłącznie przez podpisanie się za inną osobę, używając treści stworzonej przez osobę trzecią. Warunkiem odpowiedzialności karnej jest tutaj wiedza sprawcy, iż podpisany formularz będzie zawierał treść, która uczyni z niego fałszywy dokument oraz jego cel użycia takiego dokumentu jako autentycznego (por. wyrok SA w Łodzi z dnia 26.11.1998 r., II AKa 171/98).

Wyrok SR w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 20 września 2017r., II K 1102/14

Standard: 10136 (pełna treść orzeczenia)