Nieznaczna ilość środków przeznaczonych na własny użytek (art. 62a u.p.n.)

Przesłankami umorzenia postępowania na podstawie art. 62a ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii są oprócz posiadania przez sprawcę nieznacznej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych i niecelowości orzeczenia kary z uwagi na okoliczności popełnienia czynu oraz stopień jego społecznej szkodliwości - posiadanie ich na własny użytek. Przesłanki tej nie należy interpretować rozszerzająco. Jest to bowiem wyjątek od zasady legalizmu. Skoro zatem sprawca posiada część z posiadanych środków lub substancji na własne potrzeby, zaś część z nich przeznaczona jest dla kogoś innego, nie jest możliwe umorzenie w stosunku do niego postępowania na podstawie art. 62a przedmiotowej ustawy. Cel tego przepisu polegać miał na zapobieganiu stygmatyzacji sprawców drobnych przestępstw – konsumentów środków odurzających, nie zaś na premiowaniu uzależnionych sprzedawców czy udzielających nieodpłatnie innym środków odurzających. W związku z powyższym uwzględnienie wniosku obrońcy oskarżonego jest wykluczone.

Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 5 grudnia 2018 r., II AKa 270/18

Standard: 76353 (pełna treść orzeczenia)

Art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi samoistną podstawę umorzenia i niesłuszne jest jej uzupełnienie o art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k. Błędne powołanie się przez prokuratora także na ten przepis nie zmienia prawdziwej podstawy prawnej ostatecznego rozstrzygnięcia. Ponadto, kryterium umorzenia postępowania na postawie art. 62a upn stanowi stopień szkodliwości społecznej czynu, oceniony jedynie w odniesieniu do celowości orzekania kary a bez określenia stopnia tej ujemnej oceny.

Wyrok SA w Warszawie, z dnia 8 października 2014 r., II AKa 263/14

Standard: 6132 (pełna treść orzeczenia)