Posiadanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 upn

Przepis art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje działanie przestępcze polegające na niezgodnym z ustawą posiadaniu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Przestępstwo to zaliczane jest do przestępstw trwałych, a zatem przy ustaleniu czy oskarżony posiadał środek odurzający należy kierować się faktyczną ilością posiadanych rzeczywiście przez oskarżonego środków odurzających w konkretnym czasie. (vide Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 25 października 20122 r. sygn. akt II AKa 222/12).

Wyrok SA w Warszawie, z dnia 14 lutego 2014 r., II AKa 442/13

Standard: 6127 (pełna treść orzeczenia)

Posiadanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oznacza każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia. Tak sformułowane stanowisko Sąd Najwyższy prezentował m.in. w:

- postanowieniu z dnia 28 października 2009 r. w sprawie sygn. akt I KZP 22/09 stwierdzając, iż "na podstawie art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) karalny jest każdy wypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej "wbrew przepisom ustawy", a więc w celu dalszej sprzedaży lub udzielenia ich innej osobie, jak i w celu samodzielnego zażycia

- czy to za jakiś czas czy niezwłocznie, jeżeli sprawca posiada środek odurzający lub substancję psychotropową w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce dla nich charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek",

- postanowieniu z dnia 3 lutego 2011 r. w sprawie sygn. akt III KK 415/10 stwierdzając, iż "posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia",

- uchwale 7 sędziów z dnia 27 stycznia 2011 r., I KZP 24/10 i postanowieniu z dnia 1 marca 2013 r., V KK 425/12 powtarzając tę tezą,

- Sądy apelacyjne w swych orzeczeniach także w ten sposób się wypowiadały:

- Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 września 2012 r. w sprawie II AKa 261/12, stwierdzając, iż "posiadanie środka odurzającego lub substancji psychotropowej jest karalne bez względu na cel tego posiadania" - tak samo Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 września 2012 r. w sprawie II AKa 257/12,

- Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 18 marca 2010 r. w sprawie sygn. kat II AKa 30/10 stwierdzając, iż "dysponowanie środkami odurzającymi związane z ich zażywaniem albo z zamiarem niezwłocznego zażycia przez osobę nimi dysponującą jest posiadaniem w rozumieniu art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii",

- Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z dnia 13 marca 2007 r. w sprawie sygn. akt II AKa 28/07 stwierdzając, iż "kryterium limitującym karalność posiadania środków odurzających i substancji psychotropowych z całą pewnością nie jest długotrwałość ich dzierżenia", "posiadanie w rozumieniu art. 62 tegoż aktu, a w oderwaniu od jego cywilnoprawnej definicji, sprowadza się do, jak celnie podkreślił sąd I instancji, każdego, choćby krótkotrwałego, faktycznego władztwa nad rzeczą. Przekonanie to trafne jest tym bardziej, gdy zważy się, że ustawa (m.in. w art. 54 ust. 1 czy 61) posługuje się także terminem przechowywanie, który to stan cechuje właśnie dysponowanie środkami przez pewien okres".

W ujęciu art. 62 ustawy z dnia 21 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii karalny jest każdy wypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej "wbrew przepisom ustawy", a więc w celu dalszej sprzedaży lub udzielenia ich innej osobie, jak i w celu samodzielnego zażycia - czy to za jakiś czas czy niezwłocznie, gdy posiadanie to następuje w ilości pozwalającej na choćby jednorazowe użycie danej substancji, w dawce dla niej charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek", przy czym powyższy wyrok zapadł na tle ustaleń faktycznych, w świetle których oskarżony został zatrzymany w chwili zażywania (wstrzykiwania) heroiny

Wyrok SA w Łodzi z dnia 11 lipca 2013 r., II AKa 73/13

Standard: 27439 (pełna treść orzeczenia)