Udział w związku przestępczym (art. 258 § 1 k.k.)
Udział w zorganizowanej grupie lub związku przestępczym (art. 258 k.k.) Stałe źródło dochodu, działanie w zorganizowanej grupie albo związku, przestępstwa o charakterze terrorystycznym. (art. 65 k.k.)
Zorganizowaną grupę przestępczą tworzą co najmniej trzy osoby, których celem jest popełnienie określonych przestępstw. Związek przestępczy cechuje natomiast wyższy stopień organizacji aniżeli zorganizowaną grupę. Cechami związku są trwałe formy organizacyjne, oznaczone kierownictwo oraz określona dyscyplina członków (zobacz: wyrok SN z 27 października 1995 r., III KRN 122/95, Prok. i Pr. 1996, Nr 5, poz. 5). Do bytu zorganizowanej grupy przestępczej potrzebne jest coś więcej niż samo porozumienie. Grupa przestępcza jest również czymś więcej od współsprawstwa. (...) Grupa przestępcza stanowi luźniejszą formę organizacyjną niż związek przestępczy (por. M. Bryła, Porozumienie, zorganizowana grupa, związek przestępczy jako formy organizacyjne przestępczości zorganizowanej, Prok. i Pr. 2000 r., nr 3, s. 24-39).
Zorganizowana grupa, mająca na celu dokonywanie przestępstw, tym różni się od innej grupy (szajki) przestępców, że jest zorganizowana, a więc posiada trwałą strukturę, czy to pionową - z przywódcą kierującym działalnością, czy poziomą - z reguły ze stałym gronem uczestników koordynujących działalność według ustalonych reguł i tym, że jej grono nie nawiązuje kontaktu dla dokonania pojedynczych przestępstw, lecz z góry zakłada systematyczne popełnienie możliwie wielu przestępstw (tak: wyrok SA w Katowicach z dnia 8 grudnia 2010 r., II AKa 181/10, KZS 2011, Nr 5, poz. 79).
Wyrok SA w Łodzi, z dnia 29 maja 2014 r., II AKa 34/14
Standard: 6306 (pełna treść orzeczenia)
Nie można nie dostrzegać różnic pomiędzy „zorganizowaną grupą” a „związkiem”, o których mowa w art. 258 § 1 k.k. (str. 32). To „związek” charakteryzują te cechy, na które wskazywał autor omawianej kasacji, a więc wyraźne przywództwo, określony stopień profesjonalizmu, bezwzględne wykonywanie poleceń i poważne konsekwencje w razie im się nie podporządkowania. Do uznania, że spełnione zostało znamię „zorganizowanej grupy” wystarczające jest ustalenie, iż powstał „zespół co najmniej trzech osób, organizujących się po to, by popełnić przestępstwo; poziom zorganizowania grupy nie musi być wysoki (...) musi w niej być przywódca i ustalony podział ról dla poszczególnych członków; przywództwo i role mogą ulegać zmianie” (P. Hofmański, L. Paprzycki, Nowa Kodyfikacja Karna. Krótkie Komentarze, zeszyt 26, Warszawa 1999, s. 81).
Wyrok SN z dnia 1 kwietnia 2005 r., V KK 309/04
Standard: 14436