Dobro wspólne wszystkich obywateli (art. 1 i art. 82 konstytucji)

Pojmowanie państwa jako dobra wspólnego wszystkich obywateli (art. 1 Konstytucji) wymaga odpowiedniego rozłożenia ciężarów publicznych. Istnienie państwa nie jest możliwe bez odpowiednich zasobów materialnych. Środki te są różnego pochodzenia. Konstytucja wymienia w tym względzie świadczenia publiczne oraz podatki.

Wyrok TK z dnia 28 października 2015 r., K 21/14, OTK-A 2015/9/152, Dz.U.2015/1784

Standard: 824 (pełna treść orzeczenia)

W świetle art. 1 Konstytucji RP, należy przyjąć, że Rzeczpospolita Polska to nazwa państwa polskiego, stanowiącego dobro wspólne wszystkich obywateli. Samo zaś „«dobro wspólne» (…) odnosi się do całej wspólnoty ludzkiej, zorganizowanej w państwo”. Owo dobro jest sumą „warunków życia społecznego umożliwiających i ułatwiających integralny rozwój (...) członków wspólnoty politycznej”. „To nie państwo jako dobro wspólne jest wspólnotą obywatelską, lecz odwrotnie − państwo jako wspólnota obywatelska staje się dobrem wspólnym

Wyrok TK z dnia 21 września 2015 r., K 28/13

Standard: 26919 (pełna treść orzeczenia)