Unieważnienie aktu stanu cywilnego a unieważnienie małżeństwa
Unieważnienia aktu stanu cywilnego oraz wzmianki dodatkowej (art. 39 p.a.s.c.) Unieważnienie małżeństwa (art. 15[1] - art. 22 k.r.o.)
Kwestia dopuszczalności zawarcia małżeństwa przez pełnomocnika czy też istnienia, ważności pełnomocnictwa do złożenia oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński jest jedną z decydujących o istnieniu ważnie zawartego małżeństwa. Ocena takich okoliczności nastąpić może w procesie o stwierdzenie nieistnienia małżeństwa. W sprawie dotyczącej unieważnienia aktu stanu cywilnego badać można jedynie czy zdarzenie jakie stwierdzone zostało w kwestionowanym akcie stanu cywilnego jest zgodne ze stanem faktycznym. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 grudnia 2007 r. w sprawie II CSK 349/07 w przypadku, gdy istnieje akt małżeństwa, właściwą drogą do zakwestionowania faktu złożenia przez wskazane w nim osoby oświadczeń o zawarciu małżeństwa, jest zgłoszenie żądania unieważnienia aktu małżeństwa w postępowaniu nieprocesowym na podstawie art. 30 pkt 1 u.a.s.c. W sytuacji natomiast, gdy podnoszona jest kwestia, czy małżeństwo - mimo złożenia wzmiankowanych oświadczeń - zostało zawarte w rozumieniu art. 1 k.r.o., właściwa jest droga procesu cywilnego o ustalenie nieistnienia małżeństwa. Jasno wynika z tego orzeczenia, że w postępowaniu o unieważnienie aktu małżeństwa kwestionować można jedynie fakt złożenia oświadczeń o zawarciu małżeństwa.
Postanowienie SR w Kielcach z dnia 21 kwietnia 2015 r., VIII Ns 339/14
Standard: 5798 (pełna treść orzeczenia)