Zasądzenie odpowiedniej sumy, gdy ścisłe udowodnienie żądania nie jest możliwe

Art. 322 k.p.c. nie może być traktowany jako narzędzie niwelujące skutki zaniechań poszkodowanego.

Norma art. 322 k.p.c. nie zwalnia powoda z konieczności wykazania tego, że roszczenie jest usprawiedliwione co do zasady (zob. wyroki SN: z 31 stycznia 2019 r., V CSK 599/17; z 2 października 2015 r., II CSK 662/14; z 19 grudnia 2013 r., II CSK 179/13; z 2 marca 2012 r., II CSK 362/11).

Ewentualne trudności dowodowe, które ujawniły się w toku rozpoznania sprawy, nie zwalniają z obowiązku dowiedzenia wystąpienia szkody, niezależnie od wykazania jej ewentualnej wysokości, do której może mieć zastosowanie art. 322 k.p.c. 

Wyrok SN z dnia 13 grudnia 2023 r., II CSKP 260/23

Standard: 83497 (pełna treść orzeczenia)

W sprawie o naprawienie szkody art. 322 k.p.c. ma zastosowanie tylko wtedy, gdy powód wykorzystał wszystkie dostępne i znane mu środki dowodowe, a mimo to ustalenie wysokości szkody jest niemożliwe lub nader utrudnione.

Zgodnie z ciężarem dowodu powód w procesie odszkodowawczym powinien sprecyzować twierdzenia na temat rodzajów uszczerbków majątkowych, jakich doznał w związku ze zdarzeniem szkodzącym oraz przedstawić dowody wykazujące wysokość szkody lub wyjaśnić przyczyny, z uwagi na które nie jest to możliwe.

Strona powinna przedstawić dowody także na okoliczność wysokości szkody lub wyjaśnić przyczyny braku takiej możliwości, gdyż art. 322 k.p.c. ma zastosowanie wtedy, gdy powód wyczerpał dostępne i znane mu środki dowodowe, a pomimo tego wysokość szkody pozostaje nieudowodniona (zob. wyroki SN z 26 stycznia 1976 r., I CR 954/75, z 24 marca 2000, I CKN 559/98, z 4 października 2007 r., V CSK 188/07, z 16 kwietnia 2008 r., V CSK 563/07, z 19 grudnia 2013 r., II CSK 179/13).

Wyrok SN z dnia 31 stycznia 2019 r., V CSK 599/17

Standard: 67642 (pełna treść orzeczenia)