Domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda (art. 339 § 2 k.p.c.)

Sąd wydając wyrok zaoczny nie dokonuje weryfikacji prawdziwości twierdzeń o faktach przytoczonych przez powoda, chyba, że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. W takim wypadku postępowanie dowodowe powinno być przeprowadzone, choć w istocie będzie się ono ograniczało jedynie do dowodów zawnioskowanych przez powoda i ewentualnie dopuszczonych przez sąd z urzędu (zob. art. 232 zd. 2 k.p.c.).

Wyrok SA w Białymstoku z dnia 1 lutego 2018 r., I ACa 778/17

Standard: 19623 (pełna treść orzeczenia)

W literaturze przedmiotu wskazuje się, że twierdzenia powoda budzą uzasadnione wątpliwości wtedy, gdy są one wzajemnie sprzeczne lub niezgodne albo się wzajemnie wykluczają (por. komentarz do art. 339 k.p.c. WK 2016, K. Weitz).

Podkreślić również trzeba, że przyjęcie za prawdziwe twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie okoliczności faktycznych i nie zwalania sądu orzekającego od obowiązku rozważenia, czy oświadczenia te uzasadniają należycie i w całości żądanie pozwu. Sąd zatem nie jest zwolniony z obowiązku dokonania prawidłowej oceny materialnoprawnej zasadności żądania pozwu opartego na tych twierdzeniach (A. Jakubecki, komentarz do art. 339 k.p.c. i przywołane tam orzecznictwo Sądu Najwyższego, LEX 2013).

Wyrok SA w Gdańsku z dnia 8 grudnia 2017 r., I ACa 1177/16

Standard: 19622 (pełna treść orzeczenia)