Wzór użytkowy - podanie do publicznej wiadomości naruszenia prawa do wzoru użytkowego

Sąd, rozstrzygając o naruszeniu prawa ze wzoru użytkowego, może orzec, na wniosek uprawnionego, o podaniu do publicznej wiadomości części albo całości orzeczenia lub informacji o orzeczeniu, w sposób i w zakresie określonym przez sąd. Omawiane roszczenie służy kilku celom - czyni ono zadość pokrzywdzonemu, pełni funkcję wychowawczą, prewencyjną i kompensacyjną (jako szczególny sposób usuwania skutków naruszenia). Równocześnie w doktrynie zgodnie uznaje się, że nie powinno ono stanowić represji. Celem tego roszczenia jest podanie do publicznej wiadomości informacji prostujących obiegową opinię społeczną bądź też opinię pewnych grup o stanie wynikłym ze stwierdzonego przez sąd naruszenia prawa ochronnego. Roszczenie o publikację treści wyroku umożliwia bezpośrednie poinformowanie klienteli podmiotu poszkodowanego o fakcie naruszenia prawa ochronnego, co nierzadko wpływa też na renomę, czy dobre imię uprawnionego. Informacja taka godzi także w naruszającego, gdyż podważa zaufanie klienteli do jego produktu. Celem tego oświadczenia nie jest satysfakcja moralna uprawnionego, zwłaszcza jeżeli jest nim osoba prawna, niezdolna do przeżyć psychicznych. Oświadczenie w założeniu ustawy ma dopełnić skutków innych nakazów i zakazów oraz pełni funkcję informacyjną, jest więc środkiem działającym na świadomość klienteli i jej wybory znajdujące odbicie w stosunkach majątkowych. Zasadność zgłoszonego żądania ogłoszenia treści wyroku zależy od rodzaju i zakresu skutków dokonanego na ruszenia praw ochronnych. Decydujące musi być to, jaki był zasięg naruszeń prawa przysługującego powodowi, i to zarówno w odniesieniu do kryterium terytorialnego, jak i podmiotowego, które w niniejszej sprawie wyznaczane będzie przez krąg klienteli i kooperantów poszkodowanego. Powód dochodząc złożenia przez pozwanego stosownego oświadczenia powinien żądanie to wyraźnie zgłosić i sprecyzować w pozwie. Winien również przytoczyć okoliczności faktyczne przemawiające zasadnością żądania (art. 187 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.). Nie w każdej bowiem sprawie sąd takie roszczenie zasądzi, lecz jedynie wówczas, gdy dojdzie do przekonania, że będzie to uzasadnione i słuszne. Postępując w ten sposób powód ułatwia zadanie sądowi, który przy redagowaniu sentencji wyroku, w zakresie dotyczącym oświadczenia, za podstawę może wówczas przyjąć treść i sposób ogłoszenia przez niego zaproponowany. Stać się tak może zwłaszcza wówczas, gdy pozwany nie wypowie się co do żądania dotyczącego oświadczenia. Jednakże, bez względu na stanowiska stron o treści oświadczenia decyduje ostatecznie sąd. Zmieni on treść oświadczenia w stosunku do żądania zgłoszonego przez powoda, jeżeli przemawiają za tym okoliczności sprawy i interesy stron, ustalone w wyniku procesu oraz ewentualne wnioski pozwanego w tej kwestii. Również Sąd decyduje o formie oświadczenia w tym sensie, iż orzeka o sposobie, w jaki ma być ono podane do publicznej wiadomości oraz ile razy powinno być złożone. Jeżeli ogłoszenie ma nastąpić w prasie, sąd decyduje, w którym piśmie powinna nastąpić publikacja. Zmierzać należy do tego, ażeby nie tylko treść ogłoszenia, ale także miejsce jego opublikowania i jego forma spełniła cel, któremu ma służyć ogłoszenie oświadczenia, a więc usunięciu skutków wywołanych w świadomości potencjalnych odbiorców przez naruszenie prawa ochronnego. Dlatego też wybierając czasopismo lub inne wydawnictwo, w którym będzie zamieszczone oświadczenie, należy mieć na względzie dotarcie oświadczenia do osób, które w jakiś sposób zetknęły się z przedmiotowym naruszeniem, i to zarówno z uwagi na kooperację z powodem, jak i z pozwanym.

Wyrok SA w Katowicach z dnia 25 czerwca 2009 r., V ACa 139/09

Standard: 5503